Vluchteling (17) die Tom Waes ontroerde moet terug naar Irak
Mustafa (17) uit Irak stal de harten in ‘De Klas’ met Tom Waes, maar moet nu België verlaten
Zijn getuigenis in het programma ‘De Klas’ op Eén, over zijn levensgevaarlijke overtocht vanuit Irak in een rubberbootje, maakte zowel Tom Waes als zijn klasgenoten van KTA2 in Hasselt muisstil. Maar nu moet Mustafa Almouaimy (17) België zo goed als zeker verlaten. “Onze tweede asielaanvraag is afgekeurd, volgens onze advocaat is het hopeloos”, zucht de jongen. “Maar ik hoop op een mirakel. Ik heb nog één kans, en ik ga ervoor.” Zo enthousiast als de leerlingen van de klas 4 Haarzorg in KTA2 waren met de komst van Tom Waes, die voor één dag hun leerkracht was, zo stil waren ze bij het horen van het verhaal van klasgenoot Mustafa. De tiener ontvluchtte twee jaar geleden moederziel alleen de oorlog in Irak en stak in een overvol rubberbootje de zee over. Zijn papa maakte eerder dezelfde reis.
“Alles verkocht”
“Het was een helse tocht om hier te geraken”, zegt Mustafa. “En nu blijkt het allemaal voor niets te zijn geweest.” Want Mustafa’s beide asielaanvragen zijn afgewezen. “Eerst verbleef ik in het asielcentrum van Sint-Truiden. Nu woon ik met mijn papa in Tienen. In twee jaar tijd heb ik veel vrienden gemaakt, ga ik netjes naar school en leer ik elke dag Nederlands. Dat wordt mij nu afgenomen. Heel jammer, want mama heeft alles verkocht – ons kapsalon in Bagdad en de auto – om mij naar hier te kunnen sturen.” Mustafa volgt een kappersopleiding in KTA2. Zo kan hij de vaardigheden perfectioneren die hij als jong knaapje al in het kapsalon in Bagdad leerde. “Toen ik tien was verdiende ik wat centjes door bij mijn papa te werken, die kapper was”, vertelt hij. “Op een dag drongen terroristen ons kapsalon binnen. Ik was doodsbang.” Mustafa en zijn vader overleefden de aanval, en namen daarop een resoluut besluit: ze zouden naar Europa vluchten. “Mijn vader is eerst vertrokken, naar België. Een paar maanden later ben ik gevolgd. Mijn mama en broers zitten nog steeds in Irak.”
“Blijven hopen”
“Hoewel het levensgevaarlijk was, ben ik toch blij dat ik de reis gemaakt heb. Het was het allemaal waard, want hier leef ik niet langer in angst. Ik kan veilig naar school gaan en mijn droom waarmaken: ooit een eigen kapsalon openen. Maar nu valt die droom stilletjes aan in het water.”
Toch geeft Mustafa de hoop niet op. Want mirakels kunnen echt gebeuren, dat bleek woensdagavond nog toen FC Barcelona met 6-1 won van PSG. “Ik ben een verwoed fan van Barcelona. Niemand geloofde nog dat ze zouden winnen, en kijk... Ik hoop ook op zo’n wonder, al zegt onze advocaat dat het hopeloos is. Maar ik heb nog een kans, en ik ga ervoor. Want ik hou echt van België, zeker van de Belgische frietjes.” (lacht) Toch mist Mustafa Irak en zijn familie die achterbleef. “Zeker mijn mama. We bellen elkaar vaak en dan huilen we.” De jonge Irakees wordt dan ook verscheurd door emoties. “Ik hoop echt dat ik niet terug moet, maar als het zo is kan ik wel mijn mama na twee jaar eindelijk in de armen vliegen. Al zou het allermooiste zijn als zij ook naar hier kan komen.”
medewerking van studenten
PXL Journalistiek Hasselt
Ik ben blij dat ik die helse tocht uit Irak gemaakt heb. Hier kan ik mijn droom waarmaken: een eigen kapsalon openen. Maar die droom valt nu stilletjes aan in het water
Mustafa ALMOUAIMY