Trumpcare

Velen hebben al gehoord van Obamacare, door ex-president Obama ingevoerd om de gezondheidszorg voor de Amerikanen met een laag inkomen betaalbaar te maken. Dat viel niet in goede aarde bij de Amerikaanse gezondheidslobby, die sindsdien - vooral met de hulp van de Republikeinen - haar best gedaan heeft om zo veel mogelijk stokken in de wielen te steken.

Amerika is in theorie het land van gelijkheid van kansen, maar op vlak van gezondheidszorg is dat zeker niet het geval. Ook vandaag nog hebben miljoenen VS-staatsburgers geen toegang tot gezondheidszorg. Maar ook voor de mensen die wel een verzekering hebben, blijft het een onvoorstelbaar dure aangelegenheid in vergelijking met de kosten van de gezondheidszorg in West-Europese landen.

Die uitzinnige kosten zijn te verklaren doordat ginds niet enkel de dokters, verpleegsters en hospitalen geld verdienen met gezondheidszorg. Het is ook een hele “vette vis” voor verzekeringsmaatschappijen en juristen. Want alle dokters moeten zich ginds wapenen tegen al dan niet terechte klachten van patiënten. Dus niet alleen patiënten nemen - meestal via het werk - een verzekering om verzorgd te worden; de dokters en klinieken moeten zware verzekeringen betalen om zich te verdedigen tegen juridische klachten van ontevreden cliënten. Deze beroepsaansprakelijkheidsverzekering wordt uiteraard doorgerekend in de tarieven die patiënten moeten betalen.

De gezondheidszorg is ginds historisch gegroeid via ziekteverzekeringen die de werkgevers onderschrijven. Die verzekeringen zijn inmiddels peperduur. De overheid heeft ook voorheen al, met name in 1965 met “medicaid”, initiatieven genomen om mensen zonder werk of met werk en zonder verzekering, vanuit het werk toe te laten de nodige verzorging te genieten. Maar de impact ervan was onvoldoende. Vandaar de inspanningen van ex-president Obama om de toegankelijkheid van betaalbare gezondheidszorg te verbeteren.

Er viel zeker nog veel te verbeteren aan Obamacare, maar een van de eerste beleidsdaden van Trump deze week was het “afschaffen” van Obamacare, en vervangen door iets dat er van ver op zou moeten lijken, terwijl niet duidelijk is welke richting het echt zal uitgaan.

Het probleem is dat de Amerikaanse toppolitici verkozen worden dankzij legale giften van bedrijven en particulieren, waardoor , of men het nu wil of niet, op z’n minst een erkentelijkheid ontstaat tegenover de milde schenkers. Wat de gezondheidszorg betreft, zijn er maar liefst drie groepen van schenkers, de medische sector, de verzekeringssector en de advocaten, die er héél dik mee verdienen en die er alle belang bij hebben de dure gezondheidszorg in stand te houden.

Minstens op dat vlak doet Europa het véél beter dan de Verenigde Staten.

Amerika is in theorie het land van gelijkheid van kansen, maar op vlak van gezondheidszorg is dat zeker niet het geval