“Tijd is mijn grootste vijand”
De 25ste verjaardag van de Japanse Tuin wordt ook in andere cultuurtempels in Hasselt gevierd. Zo loopt in het Literair Museum de tentoonstelling ‘Kraanvogels en kersenbloesems’. Tot 14 oktober kan de bezoeker er kennismaken met het werk van zeven binnen- en buitenlandse illustratoren, onder wie de 34-jarige Fransman Benjamin Lacombe. Hij wordt nu al gerekend tot de mondiale top.
HASSELT -
Van zijn geboortestad Parijs tot Buenos Aires, Los Angeles en Tokio, in tal van wereldsteden staan ze met honderden aan te schuiven voor een signeersessie van Benjamin Lacombe. Vorig weekend was de Lionel Messi onder de illustratoren te gast in Hasselt, waar hij handtekeningen gaf aan enkele... tientallen fans.
In 2006 publiceerde Lacombe zijn eerste prentenboek, ‘Cerise Griotte’. Een jaar later werd het door Time Magazine uitgeroepen tot beste van de wereld. De trein was vertrokken. Het voorbije decennium schreef en illustreerde de Parijsenaar tientallen boeken, die in verscheidene talen werden uitgegeven. Zijn stijl wordt omschreven als sprookjesachtig, melancholisch en ambachtelijk sterk.
Madame Butterfly
Sommige critici vergelijken Lacombe zelfs met de Vlaamse primitieven, voor wie hij een uitgesproken bewondering heeft. Op de expo in het Literair Museum wordt origineel werk getoond uit zijn boeken ‘Verliefde Vlinders’ en ‘Madame Butterfly’. Tijdens zijn onmiddellijk uitverkochte lezing had hij het vooral over dat laatste werk, genoemd naar een opera van Giacomo Puccini. Daarin is de Japanse sfeer expliciet aanwezig.
“Ik was acht jaar toen ik met de opera kennismaakte”, preciseert hij. “Ik begreep er niets van, maar ik was onder de indruk van de magische sfeer. Mijn moeder was gepassioneerd door opera, en zij maakte me nieuwsgierig. Mijn fascinatie voor Japan begon al eerder, want in mijn jeugdjaren waren Japanse animatieseries enorm populair. ‘Dragon Ball’ en ‘Calimero’, bijvoorbeeld. Na mijn studies grafische kunst reisde ik vaak naar Japan. Mijn belangstelling voor het Verre Oosten werd er steeds groter door.”
Jan van Eyck
In het werk van Lacombe is het contrast tussen voor- en achtergrond erg opvallend. “Dat is één van de redenen waarom ik geïntrigeerd ben door de Vlaamse primitieven, die een geweldige fotografische techniek hadden. Je ziet dat niet alleen bij gerenommeerde namen als Jan van Eyck en Hans Memling, maar ook bij de minder bekende Petrus Christus. Rubens en Rembrandt worden geroemd om hun clair-obscurtechniek. Terecht, maar de Vlaamse primitieven speelden al eerder met licht.” Benjamin Lacombe wordt vaak geconfronteerd met de vraag wat hij verkiest: tekenen of schrijven. “Waarom zou ik kiezen? Dat zou me alleen maar frustreren. Ik heb maar één artistiek probleem: hoe
In Trump-tijden wordt er veel zwart-wit gedacht. Verschrikkelijk, want daardoor dreigt ieder gevoel voor nuance verloren te gaan
Benjamin LACOMBE krijg ik alles gedaan wat in mijn hoofd zit? Tijd is mijn grootste vijand, maar ik vind het niet erg om hard te werken omdat ik mensen wil doen nadenken. In Trump-tijden wordt er veel zwart-wit gedacht. Ik vind dat verschrikkelijk, want daardoor dreigt ieder gevoel voor nuance verloren te gaan. Kunst kan een zachte en tegelijk krachtige reactie zijn op die tendens.”
Museum, Bampslaan 35, Hasselt – www.literairmuseum.be