“Met die foto’s was ik niets”
Al zoekend naar haar Valentijn, werd Caroline op 14 februari lid van een betalende datingsite. Toen ze daar een keertje bij was, raakte ze er niet zomaar vanaf. Caroline is flink wat geld kwijt, en heeft nog steeds geen lief gevonden. Daten via het internet, het is blijkbaar één van de laatste taboes. Caroline is een fake-naam, die we gebruiken op vraag van de jongedame die in een dispuut met datingsite Parship verwikkeld zit. “Ik koos voor Parship, omdat ik op zoek ben naar een duurzame relatie, en geen zin had in dingen als Tinder. Ik schreef me in voor een jaarabonnement en betaalde daarvoor 272 euro, in de hoop zo serieuze mannen te ontmoeten”, legt Caroline uit.
“Snel nadat ik lid van Parship werd, kwam ik er al achter dat ik te impulsief was geweest. Ik kreeg op mijn pagina vooral wazige foto’s te zien, waaruit het onmogelijk was om op te maken of de mannen die mijn type waren. Niet dat ik het uiterlijk het belangrijkste vind in een relatie, maar er moet toch wel een bepaalde aantrekkingskracht zijn. Ook het sturen van berichten lukte niet goed. Dus besloot ik ermee te stoppen.” “Ik heb Parship al op 17 februari een mail gestuurd, met de boodschap dat ik de overeenkomst wou herroepen. Een dag later kreeg ik via mail al de bevestiging dat mijn vraag tot herroeping ontvangen en verwerkt was.” “Maar in de mail stond ook dat ik amper 77 euro terug zou krijgen. Het overige, dus bijna 200 euro, hield Parship in als waardecompensatie.”
“Ik heb verschillende mails gestuurd naar de klantendienst, met de vraag om meer uitleg over de manier waarop deze waardecompensatie wordt berekend, want nergens op de site of in de mails aan mij, vond ik daar iets van terug.”
“Ik krijg hier geen duidelijk antwoord op. Volgens mij kan dit toch allemaal niet wettig zijn? Ik begrijp dat ik iets moet betalen voor de vier dagen dat ik lid was, maar bijna 200 euro is toch abnormaal veel. Heeft men geen recht op bedenktijd van twee weken, bij een online aankoop?