Tweederangsburger wordt fiere Turk
Hoe Erdogan de Turken in ons land op zijn hand kreeg
De Turkse president Recep Tayyip Erdogan is populairder bij zijn landgenoten in België dan in Turkije. Nadat ze zich decennialang tweederangsburgers voelden, gaf hij de Turken hier eindelijk het gevoel dat ze niet meer moeten onderdoen voor het Westen. Maar dat hij zijn tegenstanders in het referendum demoniseert, heeft ook nare gevolgen voor wie zich hier in het neen-kamp bevindt: “Zij durven nog amper uit te komen voor hun mening.” Ongeveer 134.000 Turken die in België wonen krijgen op 16 april de kans om zich uit te spreken over een nieuwe Turkse grondwet. En als de resultaten van de verkiezingen van 2015 zich doorzetten, dan zal het ja-kamp hier uitpakken met een klinkende overwinning. Toen haalde de AKP van president dent Erdogan Erdogan in in België België 6363 procent procent van van de de stemmen. stemmen. In In Vlaanderen Vlaanderen was was dat dat zelfs zelfs 68 68 procent. procent. Het Het is is dus dus geen geen toeval toeval dat dat vertegenwoordigers vertegenwoordigers van van AKP AKP nog nog zo zo veel veel mogelijk mogelijk Turken Turken willen willen komen komen overtuigen overtuigen om om volgende volgende maand maand toch toch maar maar te te gaan gaan stemmen. stemmen. Want Want in in Turkije Turkije liggen liggen de de voor-voor- en en tegenstanders tegenstanders van van de de grondwetswijziging grondwetswijziging nek-aan-nek. nek-aan-nek. De De in in totaal totaal 3 3 miljoen miljoen Turken Turken in in het het buitenland buitenland zouden zouden daarom daarom weleens weleens de de doorslag doorslag kunnen kunnen geven. geven.
Sterke Sterke leidersfiguur leidersfiguur
Maar Maar waarom waarom is is Erdogan Erdogan hier hier nog populairder dan in Turkije zelf? Een van de verklaringen is simpelweg dat Erdogan de Turken in het buitenland stemrecht heeft gegeven. “Voor hij in 2002 aan de macht kwam, hadden velen dat beloofd. Maar hij heeft ervoor gezorgd”, zegt Selahattin Koçak, ooit de eerste Vlaamse schepen van Turkse komaf. Dat Turkije er de afgelopen vijf- tien jaar economisch sterk op vooruitgegaan is, heeft ook meegespeeld, net zoals de straffe taal van Erdogan op het wereldtoneel. Koçak wijst erop dat veel Turken zich nooit echt thuis hebben gevoeld in Vlaanderen. “Als er dan in het thuisland een sterke leider opstaat, wordt dat geapprecieerd, zeker omdat de kopstukken van de AKP ook geregeld langskomen, wat vroeger nooit gebeurde.” “Turken hebben zich heel lang tweederangsburgers gevoeld in Europa”, zegt Mete Özturk, voormalig hoofdredacteur van de Vlaams editie van de krant Zaman Vandaag. “Erdogan heeft hen opnieuw trots gemaakt.” De steun voor Erdogan gaat ook via de portemonnee. Mannen in het buitenland die de Turkse nationaliteit wilden behouden, maar hun hun dienstplicht dienstplicht van van vijftien vijftien maanden maanden niet niet wilden wilden doen, doen, moesten moesten die die jarenlang jarenlang afkopen afkopen voor voor 6.000 6.000 en en vroeger vroeger zelfszelfs 10.000 10.000 euro. euro. SindsSinds een een paar paar jaar jaar is is dat dat
nog nog maar maar 1.000 1.000 euro. euro.
Polarisering Polarisering
Een Een van van die die fiere fiere Turken Turken is is de de Genkse Genkse schepen schepen Ali Ali Caglar Caglar (CD&V).(CD&V). “Ik “Ik hoop hoop dat dat er er zo zo veel veel mogelijk mogelijk mensen mensen gaan gaan stemmen. stemmen. Een Een grondwetswijziging grondwetswijziging is is heel heel belangrijk. belangrijk. De De vorige vorige dateert dateert nog nog van van onder het militaire regime in 1980.” Maar ook Caglar hoopt dat de aandacht daarna weer naar de Europese, Belgische en Genkse politieke uitdagingen kan gaan. “De polarisering van de afgelopen dagen is niet goed.” Hij wijst in de eerste plaats naar de stigmatisering van het Turkse regime door Nederland of N-VA. Volgens Özturk echter heeft ook Erdogan boter op het hoofd. “Hij heeft het inhoudelijke debat over de grondwet onmogelijk gemaakt door zijn tegenstanders te demoniseren. Al wie neen stemt, wordt afgeschilderd als terrorist of landverrader.” Van fysieke bedreigingen aan het adres van Erdogans tegenstanders zoals na de staatsgreep vorige zomer, is volgens Özturk voorlopig geen sprake. “Maar het neen-kamp hult zich steeds meer in stilzwijgen. De druk is zo groot dat sommigen aarzelen om volgende maand aan het consulaat in de rij te gaan staan om te stemmen.”