“Veertien dagen opgesloten”
Bewoners residentie verplicht om trap te nemen tijdens herstelling lift
De bewoners van residentie Prinsenhof aan het Sint-Katarinaplein in Hasselt maken zich grote zorgen. Vanaf vandaag tot het einde van de maand wordt er aan beide liften gewerkt. “Hier wonen voornamelijk oudere mensen die nu veertien dagen opgesloten zitten in hun appartement”, zegt Ludo Snoks. “Ik neem mijn moeder in huis zolang de werken duren, maar wat met mensen die geen familie of hulp hebben?”
HASSELT -
De residentie is acht verdiepingen hoog en de bewoners van zowat vijftig appartementen zullen het de komende weken met de trap moeten doen. Op de deur hangt sinds kort een briefje: “Vanaf woensdag 15/3 zal er van 8 tot 12 uur en van 13 tot 17 uur geen lift beschikbaar zijn.” Marie-Louise Vandenbergh (85) woont op de zevende verdieping. “Drie keer per dag neem ik de lift om mijn hondje uit te laten en ook nog eens om ’s middags te gaan eten”, zegt ze. “Als het echt moet kan ik de trap nemen, maar ik ben bang dat ik val. Vorige week werkte de lift niet toen ik Sylvia HELVEN
Bewoonster mijn hondje had uitgelaten. Ik ben toen met de trap naar boven gekomen, maar wat als er iets gebeurd was? Niemand wist dat ik de trap genomen had.” Tijdens de werken aan
de
lift neemt ze het zekere voor het onzekere. “Zolang de werken duren, ga ik bij mijn zoon wonen. Maar er zijn hier wel meer mensen die moeilijk te been zijn of in een rolstoel zitten. Wat moet er met hen gebeuren?”
Haar zoon, bakker Ludo Snoks uit Houthalen, hekelt de gebrekkige communicatie over de werken. “Als ik syndicus was in dit gebouw zou ik op voorhand in- formeren of er iemand hulp nodig had tijdens de werken. Kunnen alle bewoners wel de zorgen krijgen die ze nodig hebben?”
Heilig Paterke
De buurvrouw van Marie-Louise, Sylvia Helven, is 92 jaar en woont al 29 jaar in residentie Prinsenhof. “Ik heb pas gehoord dat ze morgen aan de lift gaan werken. De rest van de maand zelfs? Oei, ik heb geen eten in huis. Dan moet ik mijn kinderen verwittigen. Ik wist van niks, dat trekt er toch niet op?” Voor haar leeftijd ziet ze er nog bijzonder kranig uit. Maar toch. “Ik neem veertien pillen per dag. Het enige wat niet versleten is, is mijn mond (lacht). Als ik met de trap naar beneden moet, ben ik doodmoe. En om weer naar het zevende te klimmen moet ik onderweg 27 keer stoppen.” Haar eten wordt gebracht en Familiehulp komt schoonmaken. “Maar ’s morgens neem ik de lift om de krant te halen en ’s middags ga ik naar het Heilig Paterke om kaarsen te branden voor mijn zieke dochter. Wat ik de komende weken ga doen? In mijn bed liggen en mij ergeren zeker?” De exacte einddatum van de werken is niet bekend.