Werkgevers mogen hoofddoek verbieden Vlamingen betalen 83 miljoen euro te veel voor drinkwater
Werkgevers mogen hun werknemers verbieden om religieuze, politieke of filosofische symbolen te dragen. Het arrest dat het Hof van Justitie gisteren velde, wordt toegejuicht.
Een privébedrijf dat een neutraal imago wil uitstralen, kan voor die werknemers die in visueel contact staan met klanten een verbod opleggen om religieuze, politieke of filosofische symbolen te dragen. Het Hof oordeelt dat het niet om discriminatie gaat, zolang het over een coherent beleid gaat dat niet één bepaalde religie benadeelt. Het arrest kwam er nadat zowel het Franse als het Belgische Hof van Cassatie om verduidelijking had gevraagd omdat de antidiscriminatiewetgeving vandaag heel ruim kon worden geïnterpreteerd. De Belgische zaak die aan de oorsprong lag is die van Samira Achbita. Zij werkte als receptioniste voor G4S, waar de ongeschreven regel gold om geen
BRUSSEL -
religieuze, politieke of filosofische tekens te dragen. Toen Achbita in 2006 na drie jaar dienst besliste om een hoofddoek te gaan dragen, paste G4S het arbeidsreglement aan. Later dat jaar werd ze ontslagen en trok ze naar de rechter.
Het is niet zo dat nu een algemeen verbod geldt. “Een verbod kan enkel voor werknemers die in direct contact staan met de klanten”, zegt Els Keytsman van gelijkekansencentrum Unia. Staatssecretaris voor Gelijke Kansen Zuhal Demir (N-VA) noemt het “een mijlpaal, die de bedrijven rechtszekerheid biedt”. Europees Commissaris voor Werk Marianne Thyssen (CD&V) onthoudt dat een bedrijf niet zomaar iemand met een hoofddoek kan ontslaan.
Vlamingen betalen te veel voor hun leidingwater. Dat staat in een rapport van de Vlaamse Milieumaatschappij. Vorig jaar ging het om 83 miljoen euro te veel, de voorbije vier jaar was dat volgens de UHasselt 350 miljoen. Dat geld wordt door de intercommunales opzijgezet voor toekomstige rioleringsprojecten, maar een deel zou ook terugvloeien naar de gemeenten. De voorbije tien jaar zijn de kosten voor drinkwater verdubbeld. Onze factuur valt uiteen in drie grote componenten: ruim een derde van het geld gaat naar levering en verbruik, een derde naar de afvoer en iets minder dan een derde naar waterzuivering. Vooral de prijs voor afvoer steeg de afgelopen jaren exponentieel. Sinds 2015 naar schatting met 800 procent. Via die saneringsbijdrage ontvingen de rioolbeheerders in 2015 samen 401 miljoen euro of 63 euro per Vlaming, terwijl ze maar 318 miljoen
HASSELT -
euro investeerden. Een klein deel vloeide terug naar de gemeenten, hoewel dat geld eigenlijk integraal aan riolering moet worden besteed. De rest van het geld werd opgepot. De meerderheid van de rioolbeheerders beschikt volgens de toezichthouder over ‘veel tot zeer veel financiële ruimte’. Daarom beval de Milieumaatschappij de rioolbeheerders eerder al om ‘eerst de opgebouwde reserves aan te spreken vooraleer een nieuwe tariefverhoging door te voeren’.