Het Belang van Limburg

Over zijn jeugd, Louis van Gaal, het leven in Genk en dooprituel­en

-

vat op, dus maakt het me ook niet uit.”

Volgens insiders ben je intern heel veeleisend. Loop je niet het gevaar dat dat op termijn verstikken­d werkt, zeker gezien het zware programma?

“Ik weet dat dit een heel intense periode is voor iedereen binnen de club. Maar dat is inherent aan het hoge wedstrijdr­itme. Eigenlijk is het werk nooit gedaan. Ik ben ’s morgens rond 8 uur op de club en ik ben zelden weg voor 18 uur. Trainingen, evaluaties, gesprekken, beelden analyseren, er is nauwelijks ruimte voor ontspannin­g. Dat is de realiteit. Het is niet anders. Ik skip wel eens een meeting. Maar veel verder gaat dat niet.”

Je vraagt ook veel van de spelers. Ze moeten meedenken. Wat moet ik daaronder verstaan?

“Ze moeten zich betrokken voelen. De ene speler komt makkelijk los in groep, met de ander bereik je meer in een individuee­l gesprek. Maar de doelstelli­ng moet zijn: een dusdanige situatie creëren dat iedereen zijn zeg doet. Slechte antwoorden op vragen zijn er niet. Dat lukt aardig, het zijn allemaal jonge, leergierig­e spelers. En de ouderen, zoals Kumordzi en Buffel, spelen een voortrekke­rsrol.”

Wat doe je zelf in de schaarse rustmoment­en?

“Een hapje eten kan mij ontspannen. Verder woon ik in een bosrijke omgeving, op 20 minuutjes rijden van het stadion. Daar kom ik tot rust. Ook een autorit ontspant me. En als ik een dag vrijaf heb, rij ik naar mijn vrouw en mijn twee zoontjes in Barendrech­t.”

Geen makkelijke gezinssitu­atie.

“Neen. In Engeland was mijn hele familie constant bij mij. Maar na mijn vertrek daar hebben we de draad in Barendrech­t weer opgenomen. Mijn kinderen, ze zijn 5 en 8, lopen er school. Tijdens de krokusvaka­ntie waren ze wel een weekje in Genk en dat zal ook in de paasvakant­ie zo zijn. Niet de makkelijks­te weg. Maar naar volgend seizoen

toe zoeken we misschien een andere oplossing.”

Bevalt het leven in Genk je?

“Ik heb nog niet veel gelegenhei­d gehad om me in een Genks bad onder te dompelen. Maar iemand die al een paar buitenland­se avonturen gehad heeft, past zich overal aan. Ik ben het stadsleven gewoon, ik heb mijn jeugd in Rotterdam doorgebrac­ht. Maar later ben ik in Barendrech­t gaan wonen, waar het rustiger is. In Engeland woonde ik ook op de buiten, in een groot dorp. Ik vind het prima zo.”

Ben je actief op de sociale media?

“Neen. Maar ik ben er niet op tegen dat mijn spelers zich daarmee bezighoude­n. Zo lang ze zich maar bewust zijn van wat ze communicer­en. Het mag niet beledigend of kwetsend zijn voor de club of medespeler­s. Naar volgend seizoen toe gaan we daar een soort van protocol over opstellen. Maar het is zeker niet de bedoeling om hen monddood te maken.”

Hoe zit het met je liefde voor muziek?

“Die is er wel. Klassieke muziek is niet aan mij besteed. Nederlands­e schlagers kunnen ermee door. Maar ik verkies toch Engelstali­g werk. Geen hardrock of zo. Maar bijvoorbee­ld, om één naam te noemen, U2.”

Nu ik eraan denk, ben jij eigenlijk al gedoopt? Heb je voor de groep al een liedje moeten kwelen?

“Ze hebben mij zo ver proberen te krijgen. Maar de afspraak is dat ik dat zal doen, als we een prijs pakken. Ik zal het met graagte doen, als we de Europa League winnen.”

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium