“WIJ WAREN LUIZENPLOEG

Zilveren jubileum: ex-Genkspelers verloren precies 25 jaar geleden in kwartfinale UEFA Cup met Gent tegen latere winnaar Ajax DIRK VANGRONSVELD RUDY JANSSENS

“Speelden we met zes of zeven libero’s?” De binnenkomer van Dirk Vangronsveld is er pal op, net zoals zijn messcherpe tackles een kwarteeuw geleden. Zijn gezworen kameraden Rudy Janssens en Dirk Medved komen even niet bij, de ene anekdote volgt de andere op. Over het onvergetelijke seizoen bij KRC Genk, het eerste na de fusie. Over de opgang van AA Gent en de historische kwartfinale tegen het Ajax van Bergkamp, De Boer en Roy. “En trainer Van Gaal, hij noemde ons een luizenploeg. Ach, wij moesten wel voor onze goal gaan liggen. Zij waren het Barcelona van nu.” De drie musketiers waren meer dan ploegmaats. Gastheer Dirk Medved was een jeugdvriend van Dirk Vangronsveld. En heeft, zo blijkt al snel, zijn vrouw te danken aan Rudy Janssens. Micheline komt binnengestormd na haar avondjogging en omhelst enthousiast haar jeugdvriend. “Wij kennen mekaar van zoe groewet.” De hand gaat amper een meter van de grond, het dialect verraadt een onverwoestbare Laakdalse band tussen Groot-Vorst en Veerle. Waar de 19-jarige Medved zijn ploegmaat moest oppikken richting Gent, maar intussen ook de liefde van zijn leven opscharrelde.

DE FIETS VAN TARZAN

Maar eerst bladeren we nog enkele jaren terug in de tijd. Toen Rudy Janssens nog op zijn 22ste door Winterslag in bevordering ontdekt werd bij Verbroedering Meerhout. Het duo MedvedVangronsveld verdedigde van bij de jeugd dan weer de geel-zwarte kleuren van Waterschei. “Maar niet van harte”, flapt Vangronsveld eruit. (Tegenover Medved) “Ik mag dat nu verklappen, toch? Eigenlijk waren wij hevige Winterslag-supporters. Soms kwamen we thuis van een match met Waterschei, gooiden we onze geel-zwarte sportzak neer, kleedden we ons in zwart en rood en sprongen we op ons fietske om naar de Noordlaan te racen. (Tot Janssens) Rudy, gij waart ons idool. Ik pakte mijn eerste selectie in de eerste ploeg van Waterschei uitgerekend tegen Winterslag in de ‘Wisseltrofee Het Belang van Limburg’. (Schatert) Toen Winterslag

Stuivenberg

scoorde, kreeg ik een duw van de verzorger. Ik kon me amper bedwingen op de bank.” “Onvergetelijke tijden aan de Noordlaan”, bevestigt Janssens. “Tarzan De Bruyne stond in de goal. Op training kwam hij bij een duik slecht neer. Er bleek een stuk ijzer in de grond de zitten. (Komt niet bij) Nu ja, een stuk… ze zijn beginnen trekken en sleuren, bleek dat iemand een volledige fiets in de goal begraven had.”

DE AUTO VAN VLIERS

Winterslag en Waterschei werden KRC Genk. “Als je ziet wat er met clubs als Beringen, Tongeren en Hasselt is gebeurd, was het ondanks alle kinderziektes de juiste beslissing”, zegt Medved. Ook Janssens en Vangronsveld maakten in het eerste fusiejaar deel uit van de A-kern, al had dat voor laatstgenoemde wat voeten in de aarde. “Trainer Künnecke liet me nog links liggen. ‘ Du Kleine, kijk maar eens naar de benen van Rudy’, gaf hij als uitleg. Dan had ik geluk dat hij me niet met Gerard Plessers vergeleek: ik geraakte helemaal in Gerard zijn dijen.” Sportief werd het een afknapper, de degradatie was onvermijdelijk. “Het moest te rap gaan”, verklaart Janssens. “Niemand was klaar”, beaamt Medved. “Noch het bestuur, noch de fans, noch de inderhaast verzamelde spelersgroep. Alles werd gewikt en gewogen, evenveel Winterslag als Waterschei. We hadden zelfs twee afgevaardigden.”

Ernst Künnecke werd vervangen door Jef Vliers. Een half uur lang volgen de anekdotes mekaar op, de ene nog straffer dan de andere. Vangronsveld: “Jef speelde bijna elke training een spelletje met Gerard Plessers, om een fles champagne. De bal zo dicht mogelijk bij de zijlijn of tegen de lat trappen. Intussen warmden wij op. Eén keer was het zelfs drie kwartier wachten op de trainer, die plots aan het oefenveld zijn nieuwe auto kwam showen. En wie zat er bij hem in de auto? Pierke Denier en Rudy Janssens.” Janssens komt niet bij. “We stapten 85-88 88-91 91-97 Vervolg loopbaan Nu voorbij de parking en Pierke zei: ‘Amai trainer, knappe bak. Was de asbak vol, dat je een nieuwe hebt gekocht?’ ‘Kom maar eens kijken’, zei Vliers, ‘ik kan zelfs sturen met mijn pink’.” “Ook de tactiek was soms speciaal”, herinnert Medved zich. “Zoals bij die 6-1 op Anderlecht.” “Ik speelde mandekking op Georges Grün, hun rechtsback”, giert Vangronsveld. “‘Als ge niet luistert naar mij, gaat ge zwaar slaag krijgen’, had Vliers gezegd voor Waterschei KRC Genk AA Gent RWDM, Diest 35 (0) 60 (0) 113 (6)

Vrachtwagenchauffeur de match. Bij de rust stonden we al zwaar achter. ‘Ik had het u toch gezegd’, zei Vliers. En vlak voor we het veld opstapten, riep hij ons na: ‘En ge gaat er nog krijgen’.”

DE TRANSFERS VAN DE WITTE

Na dat ene jaar verhuisden Medved en Janssens naar AA Gent. Vangronsveld zou hen twee jaar later volgen. “Maar ik beleefde eerst nog twee mooie seizoenen in Genk. Eerst de promotie in Zwarte Leeuw, daarna het behoud onder Paul Theunis.” “Eigenlijk waren wij de eerste transfers van de nieuwe bestuurder Ivan De Witte”, zegt Medved. “Gent was net gepromoveerd naar eerste klasse, René Vandereycken zette de stap van speler naar trainer. Vandereycken maakte een enorme indruk op ons, ik heb nooit één speler over hem zijn beklag horen maken.” “Onze beste trainer ooit”, bevesti-