“Mijn kansen om te winnen? Eén of twee procent”
Het was aan Greg Van Avermaet te zien dat hij voor zijn persconferentie net een uur en twintig minuten op de massagetafel had gespendeerd. Hij zag er een beetje murw uit, presenteerde zich voor één keer niet helemaal strijdbaar: “Dit is een sprinterskoers. Mijn kansen? Eén of twee procent.” Het kan ook te maken hebben met Van Avermaets voorgeschiedenis in Sanremo. In negen deelnames haalde hij maar twee keer een toptienplaats. “De voorbije negen keer is het gewoon mislukt”, zegt hij zelf. “En elke keer was ik ontgoocheld achteraf.”
Van Avermaet staat elk jaar opnieuw voor hetzelfde dilemma in Sanremo. Als hij gewoon de sprint afwacht, pakt hij met een toptienklassering zeker een paar goedkope WorldTourpunten waar BMC dan heel blij mee is. Maar dan blijft hij zelf onverzadigd achter. Van Avermaet kiest voor de zelfkastijding: elk jaar opnieuw aanvallen in de wetenschap dat de slaagkansen minimaal zijn. En dat hij dan ook het vangnet van de World Tour-punten mist. Op een parcours zonder Le Manie, laat staan Pompeiana, overleven sprinters gewoon te gemakkelijk. “Het probleem is dat die sprinters nu beter klimmen dan vroeger”, zegt Van Avermaet. “En dan heb je drie of vier ploegen die met zeven helpers in dienst rijden. Zo krijg je een heel gesloten koersverloop.”
Van Avermaet weet dat hij als aanvaller gedoemd is om in Sanremo heel vaak blauwtjes te lopen. Dit jaar opnieuw. Hij moet zich optrekken aan de kleinste strohalmpjes: de Via Roma is een oplopende finish, wat hem ligt. De Via Roma ligt ook dichter bij de Poggio dan de Lungomare Italo Calvino die tot 2014 de aankomstplaats was. “Dan sprinten er toch een paar met wat meer melkzuur in de benen”, zegt hij.
Dit jaar is er misschien één echt argument om in de kansen van Van Avermaet te geloven. Peter Sagan heeft er ook al zes frustrerende deelnames opzitten en lijkt echt geneigd om op de Poggio vol voor de aanval te kiezen. “Ik hoop dat hij het doet”, zegt Van Avermaet. “Hij kan het, maar of hij het ook durft? Als je ingehaald wordt, is Sanremo voorbij.”
Dat is zaterdag dus het perfecte scenario voor Van Avermaet: Sagan volgen op de Poggio en dan samen met een kleine groepje punchers naar de finish: “Natuurlijk durf ik met Sagan naar de meet. Ik kan hem kloppen in een sprint, dat heb ik eerder al gedaan.”