“Verrast door telefooncel”
Getraind in Parijs-Nice Heel sterke ploeg rond zich Prins van de Poggio redenen waarom John Degenkolb opnieuw Milaan-Sanremo wint Knappe parcourskennis Sterker dan voordien
John Degenkolb (28) rijdt met veel goesting Milaan-Sanremo, zijn eerste klassieker na het zware ongeval dat hem bijna een jaar lang uit koers sloeg. . Hij is nu een ander mens, rijdt voor een ander team, maar Degenkolb ziet geen een reden waarom hij op de Via Roma niet opnieuw zou kunnen winnen. “Sagan? n? Supersterk, maar niet onklopbaar.” Degenkolb was een van de weinige voorjaarsrenners die zich voorbereidde in Parijs-Nice. Hij vond er meer koersdagen en meer klimwerk dan in Tirreno-Adriatico. “Ik ben een renner die harde races en intensiteit nodig heeft om klaar te zijn”, legt hij uit. Degenkolb won geen rit, maar over zijn sprintsnelheid is hij toch tevreden. “Ook zonder overwinning voelde ik dat de explosiviteit goed zit. Ik heb vertrouwen in mijn sprint.”
Manager Luca Guercilena duidt dat het Degenkolb in Parijs-Nice om meer te doen was dan sprintetappes. “In de laatste etappe hadden we besloten om snel actief te koersen en John heeft de aanval voorbereid op de eerste col van de dag ( Côte de Levens, nvdr.). Dat zie je niet van buitenaf, niet op televisie, maar een renner die zo diep gaat op een col heeft een plan in zijn hoofd.” Over de zege van Degenkolb in 2015 bestaat op
YouTube een mooi filmpje van ene Cosmo Catalano.
Het toont heel goed hoe Giant-Alpecin zijn kopman Degenkolb de hele dag collectief buiten schot hield. Dit jaar bij Trek is er meer hiërarchie: Degenkolb staat bovenaan de pikorde, maar met Jasper Stuyven en Fabio Felline heeft het Amerikaanse team meer kaarten te spelen. Luca Guercilena geeft inkijk in het tactisch plan: “Er zijn dit jaar weinig ploegen die inzetten op een pure sprint en ook nog sterk genoeg zijn om een race 300 kilometer onder controle te houden. Alleen Quick Step misschien. Dus ik verwacht dat er veel actie komt, zelfs voor de Poggio. Bij een vroege aanval zijn Jasper en Fabio die mannen die mee schuiven. Dan hoeven we niet te achtervolgen en houden we John achter de hand als het toch tot een sprint komt.” In Humo stond deze week boven een interview met
Degenkolb: Prins van de Poggio. Dat is misschien wat overdreven, want voor
Degenkolb zal het daar altijd eerder overleven dan demarreren zijn. Maar hij houdt wel van de klim. “Op zich is die helemaal niet zwaar. Het zijn de 290 voorafgaande kilometers die de Poggio zo lastig maken. Dat is uniek aan MilaanSanremo: na zoveel kilometer nog een keer zo diep moeten gaan. Maar die inspanning past precies bij mijn talent als renner.” Ook Degenkolb houdt rekening met een aanval van Sagan op de Poggio: “Of we een plan hebben om hem overboord te gooien? (lacht) Misschien beginnen we beter bij een plan om te voorkomen dat hij ons overboord gooit. Peter is sterk, maar niet onklopbaar. Ook dat is gebleken in Tirreno-Adriatico.” Op zijn achtentwintigste begint John
Degenkolb aan zijn vijfde Sanremo. Hij kent dus de dynamiek van de race én het parcours. “Wij hebben donderdag verkend en dat helpt. Ik heb alle plaatsen ondertussen in mijn hoofd, maar het is goed om op te frissen hoeveel afstand er ligt tussen Capi en Cipressa. En tussen de Cipressa en de Poggio. Ik was maar één keer verrast. Boven op de Poggio staat een telefooncel. Volgens mijn ploegmaats ‘de bekendste telefooncel in het wielrennen’. Maar ik had die nog nooit eerder gezien.” (lacht) Vorig jaar volgde
Degenkolb
Sanremo in de zetel thuis.
“Gewoon met vrienden”, zegt hij.
“Het was zelfs leuk. Op dat moment had ik aanvaard dat ik door het ongeluk de klassiekers zou missen. De weken voordien - toen ik nog ergens hoopte op deelname - waren veel lastiger.” Degenkolb houdt vol dat hij sterker uit het trainingsongeval van vorig jaar is gekomen. “Ik ben zeker niet bang. En op de fiets ben ik net zo handig. Bovendien werk ik nu nog professioneler. Niet dat ik vroeger lui was, maar nu weet ik dat alles voorbij kan zijn in één seconde. Ik doe de dingen met meer plezier en meer discipline.”