Wim Dries ziet kansen in fusie Infrax en Eandis
“Eens Infrax volledig geïntegreerd is met Eandis, kunnen we de factuur met 100 miljoen euro per jaar doen zakken.” Dat zegt Infrax-voorzitter Wim Dries. “Hierdoor kunnen we de kosten doen dalen met 7 à 8 procent, in de factuur is dat zo’n 1,2 procent.” Energiespecialist André Jurres heeft nog een ander idee om die factuur ietsjes te doen dalen. “Elia, de beheerder van het hoogspanningsnet, hanteert nu brutowinstmarges van 40 procent. Dat kan lager.” Vlaams minister van Energie Bart Tommelein (Open Vld) wil dat nutsbedrijven Eandis en Infrax fusioneren. “We zijn al bezig met de integratie”, zegt Dries. “In december hebben we daarvoor Fluvius opgericht, waarin we alle twee de helft van de aandelen hebben. Daardoor kunnen we in een eerste fase al 36 miljoen euro besparen, eens die integratie op kruissnelheid is, zullen we 100 miljoen kunnen besparen. Maar de stijging van de factuur heeft niet te maken met de distributeurs, wel met het beleid.”
“Een besparing van 100 miljoen euro is veel”, zegt Thierry Van Craenenbroeck, waarnemend gedelegeerd bestuurder bij de Vlaamse energieregulator Vreg. “Het is de eerste keer dat wij dat bedrag horen, dat hebben ze aan ons nog niet voorgelegd.”
Distributienettarief
Volgens de federale energieregulator Creg is het distributienettarief de laatste tien jaar met gemiddeld 227 euro gestegen, dat is een verhoging van 150 procent. In Wallonië is dat plus 43 procent, in Brussel plus 38 procent. Vanwaar het verschil? In de Vlaamse distributienettarieven zitten ook de rekeningen voor groenestroomcertificaten en voor premies.
Factuur
Onze huidige elektriciteitsfactuur ziet er zo uit: 32,4 procent is voor de echte energiekost, 5,3 procent voor het transport (hoogspanningslijnen), 35,2% voor de distributie (infrastructuur, de kabels zeg maar), 11,6 procent voor de heffingen (Turteltaks) en 15,4 procent voor de btw. “Maar van de 35 procent aan distributie, gaat maar de helft (54 procent) naar de techniek en de andere helft (39 procent) naar premies en groenestroomcertificaten”, verduidelijkt Wim Dries.
Rijk Elia
“We hebben de duurste tarieven van de wereld”, zegt energiespecialist André Jurres van NPG energy. Hij kent nog een aspect van de energiefactuur die goedkoper kan. “De bruto winstmarge bij Elia, de beheerder van het hoogspanningsnet is met 40 procent wel erg vet. Dat doet me denken aan de telecom in de jaren 90. Elia is dan ook een heel gezond bedrijf. In de tien jaar dat de distributienettarieven zo fel zijn gestegen, is trouwens de prijs van de stroom zelf met bijna de helft gedaald”, zegt Jurres. “Eigenlijk zit het zo: de overheidsbedrijven maken forse winst en die vloeit naar de gemeenten.” Elia is in handen van de overheid, een klein deel van de aandelen is beursgenoteerd. Dat systeem wil Tommelein nu ook voor de eengemaakte intercommunale. In de toekomst zal de factuur ook nog fors stijgen, zo verwacht Jurres; “Die zal twee à drie keer zo duur worden omdat we meer stroom gaan gebruiken om bijvoorbeeld met de auto te rijden of om ons huis te verwarmen. De uitgave voor brandstof of stookolie valt dan wel weg. Maar we zullen ook slimmere en sterke elektriciteitsnetten nodig hebben.”
Minder mandaten
Tommelein wil ook minder mandaten bij de energie-intercommunales. “We hadden in 2005 in Limburg één intercommunale, maar die hebben we moeten splitsen van de overheid omdat ze vonden dat anders de macht te fel geconcentreerd was”, zegt Dries. Dus zijn er aparte intercommunales voor de riolering (Interaqua, 36 mandaten), voor de stroom (Infrax 20 mandaten), voor gas (Interenerga, 44 mandaten) en voor kabel (Intermedia, 44 mandaten). Daarin zetelt telkens iemand van de gemeente, dat zijn dus alles samen al 136 mandatarissen die daar 205 euro bruto per vergadering voor krijgen. Tommelein wil dat die mandaten alleen nog naar burgemeesters, schepenen of ambtenaren gaan, en dus niet ook naar raadsleden zoals nu. “Maar als de overheid dat vraagt, gaan we opnieuw naar één intercommunale.”