Voetpadrijders gaan er vanaf nu uit
Een wonder dat er gisteren in de Driedaagse De Panne-Koksijde geen toeschouwer in het ziekenhuis belandde. Als gekken raasden de renners over alle mogelijke voet- en fietspaden. Verboden, maar de UCI-wedstrijdvoorzitter sloeg hulpeloos de handen in de lucht. “Ik kan ze er toch niet allemaal uitgooien?” Op de vooravond van de Omloop Het Nieuwsblad wezen de commissarissen er hard op dat veiligheid een zaak van iedereen is. Inclusief de renners. Wie op het fietspad zou rijden, zou onverbiddelijk uit koers worden gegooid. Tot zover het dreigement. Gisteren kregen we opnieuw hallucinante toestanden. Toeschouwers die achter hen renners zagen passeren, een hond die bijna de staart werd afgereden, een steward die op een verkeerseiland stond en zo goed als van de sokken werd gereden.
“We kunnen niet veel doen”, gaf de Franse UCI-wedstrijdpresident Joël Alies toe. “Er gingen te veel renners in de fout. We kunnen ze er toch niet allemaal uitgooien? Er gaat morgen (vandaag, nvdr.) een communiqué uit naar de ploegleiders waarin we duidelijk stellen dat alle voetpadrijders worden uitgesloten. En die vertrekt ook naar de hoofdzetel van de Internationale Wielerunie (UCI). Maar je moet ook alles afwegen. Wat is beter? Sommige zaken tolereren of bijvoorbeeld een massale valpartij riskeren op een van de vele rotondes die veel te smal waren?”
Ploegleider Laurenzo Lapage (Orica-Scott) zegt dat hij dat altijd aanhaalt tijdens de ploegmeeting. “Het is té gevaarlijk voor renners en publiek, maar als een renner op de limiet rijdt, denkt hij er anders over. Er moet gewoon een mentaliteitswijziging komen.”
Overal nadar
Volgens Wilfried Peeters (ploegleider van Gilbert) is het in Vlaanderen onbegonnen werk om alles met nadar af te zetten. “Waarom mochten Van Avermaet, Sagan en Vanmarcke in de Omloop Het Nieuwsblad wel het paadje naast de kasseien van de Varent opzoeken en werden de achtervolgers op de stenen geduwd? Je kan geen twee maten en twee gewichten hanteren. Als ze met nadar het zandweggetje naast de strook afzetten en je springt erachter, dan mag die renner van mij onmiddellijk naar huis.”
Volgens ex-topcoureur en ploegleider Walter Planckaert is het heel simpel: “Zolang de commissarissen alleen maar dreigen, gaat dat spelletje blijven duren. Ik denk dat de jury gewoon bang is om een coureur met naam uit de koers te gooien.”