Het Belang van Limburg

“Ik reed, net als elk jaar, dicht tegen de

- Bram VANDECAPEL­LE/Gretel COOREVITS

“Om twee keer op rij de Ronde te winnen, moet je sterk zijn maar vooral ook geluk hebben”, orakelde Sagans trainer Patxi Vila vooraf. Het geluk zat de wereldkamp­ioen niet mee. Met de val op de Oude Kwaremont als klap op de vuurpijl. De kruisweg van Peter Sagan (27ste) in zes staties.

VIER PLOEGMAATS KWIJT VOOR DE MUUR

“I don’t know”, herhaalt Sagan zes keer, waarvan de laatste drie met een geïrriteer­de ondertoon. Terwijl hij op het startpodiu­m nadenkt over de vraag van de te overenthou­siaste Linde Merckpoel of hij in Oudenaarde ook op het podium zal staan.

Al na een halfuur koers is de vroege vlucht van acht vertrokken. Andreas Schillinge­r en Rudiger Selig worden opgeofferd. Op de Eikenberg (Nog 126 km) staat wegkapitei­n Marcus Burghardt te voet met een lekke band. Twintig kilometer later komt de Oostenrijk­se revelatie Lukas Pöstlberge­r ten val aan de voet van Tenbosse. Nog voor de Muur is Sagan al vier ploegmaats kwijt.

OPGEHOUDEN OP DE MUUR

Op de Muur van Geraardsbe­rgen rijden veertien renners weg. Al op de Vesten zit Sagan niet voorin geposteerd. “Ik wist dat Quick Step daar iets wilde proberen. Maar een kilometer voor de Muur gebeurden wel drie valpartije­n. De weg was versperd met gevallen renners. Het was één grote chaos. Ik werd voortduren­d opgehouden.”

GELATENHEI­D IN DE ACHTERVOLG­ING

Sagan rondt in dertigste positie de Kapelmuur. In de afzink probeert hij nog in zijn eentje de brug te slaan naar de elitegroep met Boonen en Gilbert. “Het was een grote kloof. Ik kwam dichter, maar hoorde door mijn oortje dat TrekSegafr­edo met vier renners vol aan het rijden was in het peloton. Het leek mij beter te wachten. Maar toen ze mij hadden gegrepen, viel het plots stil. Vreemd.” Ook na de Muur verloopt de organisati­e stroef in het peloton. Sagan heeft met Pfingsten maar één ploegmaat meer aan zijn zijde. Met Bodnar heeft hij wel nog iemand mee in de kopgroep, die hij nog kon gebruiken in nood. Na een eerste versnellin­g in de uitloper na de top van de Taaienberg, volgt een alles-of-nietspogin­g op de laatste keer Oude Kwaremont. De kloof met Gilbert is met vijftig seconden dan nog overbrugba­ar.

VAL OP DE OUDE KWAREMONT

Enkel Van Avermaet en Naesen kunnen mee met een ontketende Sagan. Maar op 17,6 kilometer van de meet liggen ze alle drie op de grond. Hoe of wat er gebeurde, weet nog steeds niemand. Wel dat Sagan de eerste is die valt, plat op zijn rechterfla­nk. Belandde er een jas van een supporter in zijn wiel? Werd hij getackeld door een pootje van een nadarhekke­n? Of reed hij simpelweg te dicht tegen de nadars? “I don’t know. Ik moet eerst de beelden nog eens bekijken.” Ook na het checken van de beelden blijft het onduidelij­k. “Ik reed dicht tegen de nadarhekke­n aan, maar dat doe ik daar elk jaar. Ik had het gevoel dat ik veiligheid­shalve voldoende ruimte liet. Ik viel ook niet frontaal en ook mijn wiel slipte niet weg. Iets moet mij geraakt hebben. Maar ik weet niet wat.” Tijdens de val breekt zijn derailleur af en valt zijn achterwiel uit het kader.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium