Steun voor Unia brokkelt af na ontslag medewerkster
De steun van rechts was was Uni Unia allang kwijt, maar nu heeft heeft he het gelijkekansencentrum het het ook ook bij links verkorven. De stemme stemmen die het doorgaans opneme opnemen voor Unia, twijfelen na het het on ontslag van juriste Rachida Lamra Lamrabet aan de legitimiteit van van h het centrum. StaatssecretarisSta Zuhal Demir (N-VA)(Noch haastte zich gisterochtend om te zeggen dat zij nietnihL had aangestuurd op het ontslag van Rachida Lamrabet. Dat had Unia zo zondagavond ook zo gemeld: me “De beslissing werd ge genomen zonder druk van de buitenwereld.” Maar Unia zette zijn medewerkster wel aan de deur nadat het centrum fel onder vuur komen te liggen omdat Lamrabet in Knack kritiek had geuit op het boerkaverbod. Onder anderen Demir vroeg toen dat Unia afstand zou nemen van de uitspraken van Lamrabet, iets wat het centrum schoorvoetend deed.
Verontrustend
Een week later volgde plots het ontslag van de juriste. “Op een volwassen manier van mening verschillen. Het gaat en mag blijkbaar niet meer”, reageerde Michael De Cock, artistiek directeur van de Koninklijke Vlaamse Schouwburg waarvoor Lamrabet de voorstelling ‘Deburkanisation’ maakte. Dat noch Unia noch Lamrabet meer details wil geven over het ontslag, maakt het niet eenvoudig om de juiste toedracht te kennen. “Maar niemand gelooft dat dit een interne personeelskwestie is”, zegt professor Mensenrechten Eva Brems (UGent). “Anders was het wel zeer dom gecommuniceerd, zo vlak na haar uitspraak over het boerkaverbod. Nee, dit is een fundamentele beleidskwestie. De indruk ontstaat dat Unia niet onafhankelijk is. Verontrustend, want als dit zomaar passeert, waarop gaan diegenen die Unia aanvallen dan de volgende keer aandringen?”
Ook het Minderhedenforum maakt zich zorgen. “Hoewel we geen oordeel vellen over het ontslag, leeft de perceptie bij onze achterban dat kritische meningen over diversiteit of gelijke kansen zeer gemakkelijk het zwijgen worden opgelegd.” Die achterban rekent normaal op Unia om de vrije meningsuiting en andere mensenrechten te bewaken. Sommigen, zoals activist Dyab Abou Jahjah, hebben de hoop al laten varen: “Unia heeft meer weg van een doofpotoperatie dan van een mensenrechteninstituut.” Anderen hadden gehoopt dat Unia meer weerwerk zou bieden. “Hebben we nog wel een onafhankelijk Unia?” vraagt Brems. “Ik hoop dat hierover binnen de raad van bestuur een hartig woordje wordt gepraat.”