Mamma mia!
De Italiaanse overheid staat weer voor een helse opdracht. Er moeten namelijk twee banken gered worden. Nog maar eens. Zowel Banca Popolare di Vicenza als Veneto Banca, beide uit Noord-Italië, zullen met overheidsgeld overeind gehouden worden. Hoeveel het precies zal kosten, is nog niet gekend. Eerst sprak men van 4,5 miljard euro, maar ondertussen staat de teller al op 6,4 miljard euro. En dat voor twee relatief kleine, regionale banken!
Wat is het probleem? Net als bij Banca Monte dei Paschi die Siena, die andere Italiaanse bank die nog niet zolang geleden in ernstige moeilijkheden kwam en ook al gered moest worden door de overheid, gaan de twee Noord-Italiaanse banken gebukt onder de slechte kredieten. Dat zijn leningen die ze hebben verleend, maar die nu niet kunnen worden terugbetaald door de klanten. Eenzelfde probleem zorgde in 2007 al voor de uitbraak van de kredietcrisis, de grootste financiële crisis in bijna 80 jaar! 2007? Jawel. Dat is 10 jaar geleden. En het is triest dat nu, een decennium na het uitbreken van die crisis, nog niet alle bankproblemen van de baan zijn. Het is niet alleen triest. Het is ook verontrustend.
Voor u zich al te ongerust maakt: de Belgische banken staan er goed voor. Ze hebben na de crisis hun kapitaalbuffers versterkt en kunnen nu tegen een stootje. Bovendienwordteengrootdeelvandewinstendiezeboekengereserveerdom eventuele toekomstige financiële stormen nog beter het hoofd te kunnen bieden. Maar helaas staan niet alle banken er even goed voor. In Duitsland zijn er nogal wat problemen. En in Italië dus ook. Italië kreeg in het verleden al vaker af te rekenen met probleemkredieten. De enorme schuldenlast van de Italiaanse staat heeft trouwens al herhaaldelijk geleid tot de angst dat het land zelf eraan bankroet zou gaan. Speculanten kregen vooralsnog ongelijk. Zowel in het midden van de jaren ’90 als in 2011 steeg de rente in Italië fors als gevolg van een overheidsschuldencrisis.Gelukkigkwamhettelkensweer‘minofmeer’ in orde. Maar mogen we er daarom vanuit gaan dat het altijd wel weer inordezalkomen?Waaromwaserdeafgelopen10jaarzoweinigmoed om problemen aan te pakken zodat we de reddingsacties van vandaag hadden kunnen vermijden?
Een deel van het probleem is ongetwijfeld structureel. De veel te lage rente zet nogal wat banken ertoe aan om veel meer risico te nemen. Ze doen dat om hun resultaten op korte termijn op peil te houden. Om de aandeelhouder te plezieren, dus. Maar wie kan er betalen, nu het weer misloopt? Juist ja: de (Italiaanse) belastingbetaler. Zullen we dan nooit leren?
De veel te lage rente zet nogal wat banken ertoe aan om veel meer risico te nemen. Maar wie kan er betalen nu het weer misloopt? Juist ja: de belastingbetaler