“Het beest is getemd”
Overwon gezondheidsproblemen en is klaar voor WK-kwalificaties
Na de ontbolstering, de doorbraak en de klim op de wereldranglijst werd het vierde hoofdstuk in de snookercarrière van Luca Brecel (22) dat van de status quo. Aan de vooravond van de kwalificaties voor het WK, de traditionele afsluiter van de snookerjaargang, staat Brecel op plaats 30 in de wereld. Precies even hoog als bij de start van het seizoen. “Ik heb een moeilijk jaar achter de rug”, vertelt een openhartige Brecel, “maar ik heb het gevoel dat mijn fysieke problemen achter de rug zijn. Ik kijk vol verwachting uit naar de toekomst.”
Luca BRECEL over de breuk met Marie In april 2012 was hij op zijn zeventiende de jongste speler ooit in het Crucible Theatre. Luca Brecel potte op wolkjes, ook de prille relatie met Marie leek hem vleugels te geven. Vijf jaar later is de breuk met zijn vriendin nog vers. Maar het was onvermijdbaar, ze waren uit mekaar gegroeid.
“Zij heeft haar eigen zaak als schoonheidsspecialiste in Brugge en kon dus onmogelijk naar hier verhuizen. En ik zag het niet zitten om me in West-Vlaanderen te vestigen”, legt Brecel uit.
Was het één van de redenen waarom je na je knappe kwartfinale op het UK in 2016 amper nog een wedstrijd won?
Brecel: “Nee, dat denk ik niet. Ik heb het afgelopen jaar vooral gezondheidsproblemen gehad. Problemen waarmee ik niet op de juiste manier ben omgesprongen. Ik praatte er niet graag over, probeerde het te verbergen. Waardoor het een nog grotere impact had op mijn prestaties.”
Leg uit.
“Precies een jaar geleden kreeg ik tijdens de landing op de terugweg van het China Open plots last van hyperventilatie. Het is moeilijk om de precieze oorzaak te achterhalen, maar het is natuurlijk gerelateerd aan stress. Snooker is een mentaal veeleisende sport, waarbij het moeilijk is om regelmatig stoom af te laten.”
Hoe manifesteerde zich die ziekte aan de tafel?
“Niet alleen had ik soms ademhalingsproblemen, die ook te wijten zijn aan enkele allergieën. Maar soms werd ik ook duizelig of kreeg ik last van troebel zicht. (Lacht) Niet ideaal aan de snookertafel.”
Hoe ben je ervan afgeraakt?
“Het heeft een poos geduurd. Ik heb naast een dokter ook enkele psychologen opgezocht. Uiteindelijk bleek de belangrijkste stap voor mij het aanvaarden van de ziekte. Ik was er een beetje verlegen voor, terwijl dat natuurlijk helemaal niet nodig was. Nu ik er open over kan praten en me beter kan ontspannen naast de tafel, heb ik er veel minder last van.”
Hoe ontspan jij je het best?
“Ik hou van de natuur en ga vaak wandelen, lopen of fietsen. Ik let ook op mijn voeding, probeer bijvoorbeeld suikers te vermijden. Dan voel ik me mentaal scherper, heb ik het makkelijker om me te focussen. Maar ook muziek helpt me tot rust te komen. Ik hou van hiphop, The Game vind ik fantastisch.”
Het beest is met andere woorden getemd.
“( Grijnst) Dat zou een mooie titel zijn boven dit artikel, want het geldt ook in de andere richting. Niet alleen heb ik mijn kwelduivel overwonnen, ik ben zelf ook kalmer geworden. Heb meer evenwicht gevonden, voel me ook uitstekend op de snookertour. Het reizen, de tornooien… ik zie me dit leven nog heel lang volhouden.”
Hoe verloopt de samenwerking met je nieuwe manager Django Fung?
“Prima. Ik ben intussen al drie keer bij hem in Romford geweest. Daar trainde ik soms alleen, maar geregeld sprongen ook enkele wereldtoppers binnen om te sparren. Zo speelde ik een aantal frames tegen onder meer Ronnie O’Sullivan en Judd Trump. Django weet enorm veel over snooker, wijst me voor elke match ook op de sterke en zwakke punten van mijn tegenstrever.”
Toch zie je dat nog niet aan je resultaten.
“Die moeten volgen, nu ik me fysiek weer veel beter voel. Ik heb de voorbije maanden eigenlijk niet eens zo slecht gespeeld. Maar ik was nooit constant genoeg. Ofwel was mijn breakbuilding top, ofwel mijn safety, ofwel mijn long shots. Maar telkens liet het andere gedeelte van mijn spel me in de steek. Dat heeft vooral te maken met een gebrek aan focus. Nu ik weer topfit ben, moet dat verbeteren.”
Misschien is het WK in Sheffield het ideale platform voor een nieuwe start. Al is de weg naar het Crucible loodzwaar, met drie wedstrijden naar een best of 19 in minder dan één week.
“De lange wedstrijden schrikken me zeker niet af. Ik ben nogal een trage starter, heb het vaak moeilijk om de juiste focus te vinden. Ik laat dit WK gewoon op me afkomen en ga niet te veel doelen meer stellen op langere termijn. Ik wil weer onbevangen aan de snookertafel staan, zoals ik tien jaar deed.”
Je ziet er intussen niet meer uit als een kadet. Veel plaats is er niet meer over voor extra tatoeages. Hebben ze een speciale betekenis voor je?
“( Toont zijn vingers) Deze Free Bird drukt uit hoe ik me altijd wil voelen: zo vrij als een vogel. Voor het overige moet je er geen diepere betekenis achter zoeken. Ik vind het vooral heel mooi.”
Heeft het zetten van een tattoo je nooit naweeën bezorgd aan de snookertafel?
“Een tattoo op de biceps is vrij pijnlijk. Wel, dezelfde avond heb ik in competitie drie centurybreaks gepot. (Lacht) De pijn hield me scherp, misschien is het wel een ideetje voor de toekomst.”
Ik zag het niet zitten om me in West-Vlaanderen te vestigen