De paradijsmoordenaar die dolblij is met zijn veroordeling
Kempenaar liet dochter en schoonzoon vermoorden in Venezolaans vakantieoord, maar komt twee dagen na veroordeling onverwacht vrij
DIEPENBEEK/CARACAS - Schuldig aan de moord op zijn eigen dochter Caroline Callaars (44) uit Diepenbeek en schoonzoon Karel Maes (57). Dat kreeg Kempenaar Armand Callaars (73) te horen van de Venezolaanse rechter. Logisch, want hij moest toegeven dat hij zeven huurmoordenaars had geronseld om hun bed and breakfast in handen te krijgen. Toch stapte hij amper twee dagen na de uitspraak fluitend de gevangenis buiten. Wapperend met een papier dat hem gratie verleent omdat hij ouder dan 70 is. “Een totaal absurde situatie”, reageert zijn familie. Net geen hartaanval kreeg Shirley Callaars deze week toen ze haar mailbox opende. Een mailtje vanuit Venezuela. Afzender: vader Armand, die – dacht iedereen – veilig achter tralies zat. Het eerste rechtstreekse contact was het in 4,5 jaar. Met de droge melding dat hij vrijgesproken is voor de moord op Shirley’s zus Caroline en haar man Karel Maes. En dus als een vrij man kan terugkeren naar België. “Ik moest even gaan zitten”, vertelt ze, thuis in Peer. “Vrijgesproken? Dat kon toch niet. Het is zo klaar als pompwater dat hij achter de moord op zijn eigen dochter en schoonzoon zat.” Callaars liegt in zijn mail naar het thuisfront. Hij is helemaal niet vrijgesproken. Via de Belgische ambassade in Colombia, die ook de belangen van Belgen in Venezuela behartigt, bleek gisteren dat Callaars op 11 maart wel degelijk veroordeeld is. De Venezolaanse rechter acht hem zonder enige twijfel schuldig aan het beramen van de dubbele moord.
Klaar voor een jarenlange celstraf, dus. Elf jaar nadat de ex-arbeider van Ford met zijn vrouw, hun dochter en schoonzoon België had verlaten om zich op het tropische eiland Isla Margarita te vestigen. Het doel toen: samen een bed and breakfast starten in het paradijs. Het werd Villa Serena, een B&B uit de boekskes, inclusief weelderige tuin met waterval, op een steenworp van het parelwitte strand.
Oorlog in het paradijs
De start van een zorgeloos leventje moest het worden. Armand Callaars investeerde mee in de villa, maar ruilde zijn vrouw al snel in voor een lokale schone en wou al even snel de hele B&B voor hem alleen.
Het sprookje draaide uit op een nachtmerrie. Er kwam een straatverbod voor vader Callaars, die reageerde met een smerige streek. Hij verstopte 180 gram marihuana op het domein om zijn schoonzoon in de cel te draaien. Eén telefoontje naar zijn contacten bij de politie – hij kluste bij als vertaler voor de Guardia Civil – deed de rest. “Karel heeft vijf maanden onschuldig vastgezeten”, vertelt Shirley. “Toen hij vrijkwam, heeft mijn moeder, intussen al lang terug in België, hen gesmeekt om ook terug te keren. Ze vreesde dat het echt uit de hand zou lopen. Ze heeft verdorie gelijk gekregen.”
In oktober 2012 was het zover: terwijl Armand Callaars een kilometer van de B&B in bed lag bij zijn Venezolaanse vrouw, bonden huurmoordenaars zijn dochter Caroline en haar man Karel vast. Ze stierven een gru- welijke dood. De huurmoordenaars stonden al aan de deur toen een wanhopige Caroline haar moeder nog kon opbellen. “Ze komen ons vermoorden”, schreeuwde ze. Moeder en dochter konden nog een minuutje praten, toen klonk alleen nog gebonk aan de andere kant van de lijn.
Twee dagen hield vader Callaars zijn onschuld vol, maar toen kon hij niet anders dan bekennen. Hij belandde in de gevangenis van San Antonio.
Met dank aan oude wet
Na 4,5 jaar voorhechtenis volgde op 11 maart dus de veroordeling. Hoeveel jaar Callaars exact kreeg? Dat is nog onduidelijk, volgens de ambassade. Op een eerdere zitting was alvast dertig jaar cel geëist. “Onze familie in België wou maar één ding”, zegt Shirley. “Dat hij zou sterven in de cel.” Ze noemt het zijn verdiende loon na wat hij de familie heeft aangedaan.
Dat is echter buiten de Venezolaanse wet gerekend. Twee dagen na zijn veroordeling als meervoudige moordenaar is Armand Callaars fluitend de gevangenis uitgestapt. Dat gebeurde op 13 maart, bevestigt Buitenlandse Zaken. Reden? Een oude wet die zegt dat een gedetineerde, eens de zeventig gepasseerd, automatisch kan vrijkomen. Callaars nam het cadeau wat graag in ontvangst. Hij is dus niet vrijgesproken, maar wel een vrij man. “Te gek voor woorden”, reageert Shirley. De familie is woest. “We hebben geen idee waar hij uithangt nu. Ik mag er niet aan denken dat hij opnieuw naar België komt. Voor hem is dat een logische optie, want hij heeft zijn huurmoordenaars verlinkt, dus op het eiland lusten ze hem rauw. Maar laat het duidelijk zijn: mijn deur blijft dicht.”
We hebben geen idee waar hij uithangt nu. Ik mag er niet aan denken dat hij opnieuw naar België komt. Mijn deur blijft dicht
Shirley CALLAARS Zus van slachtoffer Caroline