“Zonder mijn lief zou ik nooit zo’n carrière hebben”

“Karen Damen kan op een podium staan, applaus krijgen en denken: Ach, geweldig. Zet mij op een podium en ik denk: Oh my god, ik wil hier af”

“Allez, de diva is back. Ga zitten en vertel.” Dixit een lachende meneer Kazaltzis telkens zijn bekende wederhelft thuiskomt van zijn zoveelste avontuur voor het Vier-programma ‘Jani Gaat’. Van Eskimo’s en Tokio, over ballet tot porno: de populairste modestylist van Vlaanderen werd weer flink uit zijn comfortzone gehaald. En ondertussen lanceert hij op Vijf ook ‘Shopping Queens’. Een hard werkende Vlaming, heet dat. “En ja, iedereen zaagt voor een talkshow.”

“Chocolade. Echt, geef me chocolade nu. M&M’s of Snickers? Och foert, allebei. En een Cha-cha, waarom niet. Heerlijk, man. Een beetje energie zo. Heb ik nodig. Ik ben doodmoe. Echt doodmoe.” Als hij kon, dan viel Jani Kazaltzis (37) omver van vermoeidheid. Zonder hem te willen beledigen, doet hij me een beetje denken aan Barron, de elfjarige zoon van Donald Trump. De jongen die ’s avonds laat urenlang moest staan te staan, terwijl zijn pa triomfeerde met de overwinning. Die jongen moest al lang zijn bed in, dacht iedereen. En dat denk je ook als je Jani ziet. Hij vecht tegen de slaap, maar no way dat hij zich overgeeft. Alles voor zijn twee programma’s. Ook al leidt dat tot wallen en grachten onder zijn ogen. Hij poedert ze wel feilloos weg.

Nog geen burn-out, Jani?

“Nee, want ik doe mijn werk graag. Maar ik ben stiknerveus als Jani Gaat op tv komt. Ik krijg paniekaanvallen van kijkcijfers. Snap bekende Vlamingen niet die zeggen dat dat hen niet interesseert. Dat kan toch niet? Ik kan nooit naar de eerste aflevering kijken.”

Je zat overal. Van Tokio tot bij de Eskimo’s.

“Ach, zwijg. Dan sta je daar bij die Eskimo’s bij -30 graden. Je thermisch ondergoed helpt niet, ademen doet pijn en je neusharen bevriezen. Water vind je pas twintig kilometer verderop, in de vorm van ijs. Dan moet je het ook nog weer ontdooien. Ik weende na elke aflevering. Was een wrak. Al die emoties, al die indrukken. Ik kwam vaak compleet gebroken thuis bij mijn vriend. Dan zegt hij: Allez, de diva is daar weer. Ga zitten in de zetel, ik zal mijn mond houden, en vertel. Op een manier zodat ik alles weer relativeer. Dan ratel ik de hele tijd. Losse flarden. Dan kan ik echt zagen. En vraag ik hem zelfs niet of hij me begrijpt, want ik weet dat het toch allemaal onsamenhangend is wat ik vertel.” (lacht)

Hij zag zijn diva niet veel de afgelopen maanden.

“We zien elkaar bijna nooit tijdens de week. Dat is een gewoonte. Hij zit vaak in het buitenland. Vrijheid is voor ons heel belangrijk. We hebben daar echt goeie afspraken over. Maar als hij in mijn buurt is, lijken we twee pubers. We zijn al tien jaar samen, maar mensen denken nog vaak dat we amper een jaar samen zijn. Ik zeg hem ook altijd: Als gij er niet meer zijt, dan ga ik de dag erna dood. Laat ons dus hopen dat dat pas gebeurt als we oud zijn. Ik kan echt niet zonder hem. Zonder mijn lief zou ik ook nooit zo’n carrière gehad hebben. Hij is trouwens voor een deel ook mijn manager. Ik zeg dan altijd dat het zijn schuld is dat ik hem niet vaak zie. En dat hij een beul is.”

Je leek een ‘one trick pony’. Een fantastisch grappige stylist. Blijkt dat je veel meer kunt.

“Het gekke is dat ik eigenlijk breder werd gecast dan ik zelf wou. Tom Waes vindt dat allemaal fantastisch. Als hij reist, gaat hij op in de contacten met de mensen en de gewoontes daar. Roept hij: Lang leve de brousse ! Maar ik wil mijn hotel, mijn bed en mijn strand en voor de rest mogen ze me met rust laten. Ik heb altijd het idee dat ik harder moet werken dan anderen. Ik word in een wereld gedropt die totaal de mijne niet is.”

Niet onnozel doen. Nu ben je toch blij?

“Achteraf gezien, is het fantastisch dat ik dat kon meemaken. Ik doe daar niet flauw over. Maar het blijft de omgekeerde wereld. Heel mijn carrière is zo ontstaan. Ik hield ervan om achter de schermen mensen te stylen. Ik was wel trots dat ik grote namen mocht kleden zoals Natalia, en zou het erg hebben gevonden als ik die grote namen niet had. Maar ik wou áchter de schermen blijven. Ik voelde me de koning van de backstagegangen van het Sportpaleis of de televisie. Je hebt BV’s die het echt fijn vinden om herkend te worden en aandacht te krijgen. Die verstoppen dat ook niet. Karen Damen bijvoorbeeld. Ze zegt me altijd: Allez, dat is toch fijn? Zij geniet daar echt van en dat is mooi om te zien. Zij kan op een podium staan, applaus krijgen en denken: Ach, geweldig. Zet mij op een podium, geef mij een applaus en ik denk: Oh my god, ik wil hier af. Dat is het verschil. Ik wou dat ik dat gevoel ook een beetje meer had. Dat ik daarvan kon genieten. Ik ben nooit een échte BV geweest, ik ben een stylist. Kleding was mijn voldoening.”

Het is de schuld van Showbizz Bart, heb ik gehoord.

“Ik kende die vanachter de schermen bij Het Swingpaleis en de TMF Awards. Ze zochten een gast voor De Heren Maken de Man. Dat productiehuis was een klant van me, ik kon niet weigeren. Maar net op dat moment was het uit met mijn lief, was mijn hond gestorven en was ik compleet van mijn melk. Ik had vlak voor die auditie een glas wijn gedronken. En nog eentje. En nog eentje. Ik stond daar teut en was ontzettend arrogant. Zo van: What the fuck hebt gij aan? Ik weet het hier allemaal veel beter. Die beelden bestaan nog. Heel erg. Laat ons zeggen: een dieptepuntje.”

Als de drank is in de man... komt de waarheid naar boven.

“Maar nee, ik ben echt zo niet. Ik zat emotioneel zó diep dat ik er echt over ging. Ik belde de volgende dag om me te excuseren voor mijn arrogantie en ze zeiden: Het was perfect. Ik weigerde. Zei dat ik in het echt totaal niet zo was. Maar ze hebben ons, de vijf mannen, dan allemaal uitgenodigd om een avondje te gaan stappen en dat was geweldig. Ik heb om vier uur ’s nachts zat ge-sms’t dat ik het tóch zou doen. En de volgende dag had ik alweer spijt.” (lacht)

Alle zenders willen je. En heel veel bekende Vlamingen willen een talkshow. Jij weigert.

“In het verleden hebben sommige zenders al gepolst, ja.

Maar ik voel me goed en veilig bij Vier en Vijf. Ik ga Vijf nooit in de steek laten, die zender heeft mij groot gemaakt. Ik ben op dat vlak heel loyaal. En ja, iedereen zaagt voor een talkshow, maar ik voel me daar nog niet klaar voor. Ik heb wel gezegd dat ik dit jaar eens een paar testen wil doen. Maar we zijn met zo weinig BV’s, als je het vergelijkt met andere landen. En het imago van een bekende is hier braver. Vlaanderen accepteert uitspattingen niet zo. Gevolg: een BV wikt en weegt te veel wat hij zegt. Het zou veel leuker zijn als iedereen gewoon zijn ding zei, zonder afgestraft te worden. Trouwens, hadden we hier een soort Madonna die haar bakkes durft open te trekken, dan zou dat jammer genoeg niet marcheren.”

Ben jij open?

“Ik denk het wel. Ik geneer me ook niet. Als iemand me vraagt of ik bijvoorbeeld ooit drugs heb genomen, dan zeg ik ja. Xtc, in de jaren negentig. Wie beweert dat hij in de jaren negentig dat niet heeft gedaan, geloof ik bijna niet.” (lacht luid)

Heeft het zich nog nooit tegen je gekeerd?

“Eén keer wel. Toen ik zei dat ik een draagmoeder wou voor ons kindje. Met sperma van ons beiden. Toen kreeg ik de wind van voren. Daar ben ik van geschrokken. Ik kan dat wel nog hebben, maar ik vond dat verschrikkelijk dat mijn omgeving dan ook werd gekwetst. Mijn vriend, mijn ouders. Dus zwijg ik er nu liever over. Niet voor mezelf, maar voor hen.”

Je stond op een pornoset. Ooit al porno gekeken?

“Tuurlijk, wie heeft nog nooit

porno gekeken? Vroeger