“Elke renner wil als Van Avermaet zijn”
Na de Brabantse Pijl kreeg hij nog de wind van voor. Michael Matthews zou de hele tijd op het wiel van Gilbert hebben gereden. Het woordje ‘laf’ viel nog net niet. Maar de Australiër laat het niet aan zijn hart komen. Na twee topvijfplaatsen de voorbije jaren heeft hij zondag maar één doel.
Al bekomen van de kritiek van Gilbert?
“Hij had makkelijk praten. Hij had twee ploegmaats vooraan en was in het peloton ook nog eens goed omringd. Ik zat helemaal alleen. Ik had geen andere keuze dan hem in de gaten te houden en hem te volgen als hij aanviel. Dat was mijn enige kans op winst. Maar ik probeerde zijn wedstrijd
DEELNEMERS echt niet te dwarsbomen, zoals hij beweert.”
Zondag kom je hem opnieuw tegen.
“Kan hij zijn vorm van de Ronde van Vlaanderen behouden? Ik ben benieuwd, maar zeker ben ik er niet van. Al moet ik zeggen dat ik wel genoten heb van zijn winst in de Ronde. Ik heb hem er dinsdag nog mee gefeliciteerd. Indrukwekkend zoals hij aanviel en Van Avermaet en Sagan uitdaagde: Pak me dan als je kan.”
Over Van Avermaet gesproken: kan het, de Amstel winnen één week na Roubaix?
“Hij is zeker iemand om in de gaten te houden. Zoals die fietst, kan hij overal winnen. Tegenwoordig vechten ze om met hem mee te mogen als hij in de aanval gaat. Maar vooral: elke renner wil zo veelzijdig zijn als Van Avermaet. Ik ook. Ik zou graag zo aanvallend willen koersen als hij. Probleem is dat ik bij mijn vorige ploeg Orica geleerd heb om te blijven zitten en de spurt af te wachten. Ik doe mijn best om dat te veranderen. Je zag het de voorbije weken: alle klassiekers zijn aanvallende wedstrijden geworden.”
Misschien wordt het zondag wel een massaspurt, met die nieuwe finale?
“Alles is mogelijk. Maar van mij mag het een harde wedstrijd worden. En als een paar grote jongens aanvallen, zal ik ditmaal niet wachten. Dat heb ik woensdag nog geleerd. We hebben de vluchters nooit teruggepakt en ik verloor. Dat mag zondag niet gebeuren.”