Klaar voor laatste stap
Gisteren nog hardop moeten lachen, toen ik de allermooiste anekdote uit 40 jaar Crucible Theatre terugvond in een interview met snookericoon Dennis Taylor. Diens tranen rolden ergens in de jaren ‘80 onder zijn legendarische gigantische bril vandaan, toen zijn tegenstrever Bill Werbeniuk de sacrale stilte in het Wembley van het snooker doorbrak. Werbeniuk, 130 kilo droog aan de haak, kreeg alleen met een gigantische lading bier zijn bevende handen onder controle. Niet optimaal voor de darmen, zo bleek toen Werbeniuk ver moest reiken voor een shot en een luide scheet niet meer kon onderdrukken. De Canadees bleef kalm, draaide zich om en vroeg aan een bomvolle zaal: “Wie deed dit? Kunnen jullie alsjeblieft een beetje stiller zijn?”
Ruim dertig jaar later ziet het Crucible er nog steeds hetzelfde uit, maar zijn ook snookerspelers topsporters geworden. Getrainde atleten in een miljoenenbusiness. Minder kleurrijk, Ronnie O’Sullivan moet de tabloids in zijn eentje vullen. Maar het niveau is enorm gestegen, omdat spelers van jongs af op en top professioneel begeleid worden. Wereldwijd, want vanaf vandaag komt bijna één deelnemer op vier uit Azië. Eén Thai, vijf Chinezen en hun rolmodel, de 39-jarige Marco Fu Ka-chun uit Hong Kong.
Hij is niet alleen een nationale held, maar wordt ook in het profcircuit enorm gewaardeerd. Ruim drie miljoen euro potte hij de afgelopen twintig jaar bij mekaar. Zondag en maandag neemt hij het in Sheffield op tegen de enige vertegenwoordiger van het Europese vasteland. Maaslander Luca Brecel verdedigt opnieuw in zijn eentje de eer van het continent, zijn Sloveense en Italiaanse roots geven het nog net iets meer symboliek.
Vijf jaar geleden was Brecel op zijn 17de de jongste deelnemer ooit in Sheffield, waar hij met 10-5 verloor van Stephen Maguire. “Soms is het beangstigend welke ballen deze jongen pot”, loofde Maguire na afloop, “wees er maar van overtuigd dat hij heel snel in finales zal staan.” Brecel kon die hoge verwachtingen vorig seizoen inlossen in de German Masters, waar Martin Gould hem van zijn eerste rankingzege hield. Ook twee kwartfinales op het UK Championship en een halve finale in de Welsh Open zetten de afgelopen jaren het uitzonderlijke talent van Brecel in de verf. Maar kleine jongens worden groot en bij groeien horen ook groeipijnen. Brecel ondervond letterlijk en figuurlijk aan den lijve dat de weg naar de top fysiek en mentaal loodzwaar is. Maar talent komt op de juiste momenten bovendrijven. Brecel bewees de voorbije dagen tijdens de kwalificaties dat hij geëvolueerd is als speler. Zoals ex-prof Bjorn Haneveer het gisteren zei: “Na een tijd ga je beseffen dat topsnooker meer is dan ballen potten en breaks maken.”
Ook hij ziet zijn jonge landgenoot de laatste stap richting top 16 zetten. Zijn betere shotselectie verzilveren met een topprestatie, waarom niet in het paasweekend tegen Fu? Europa zou hem dankbaar zijn.