“Die Britten zijn supersterk”
Bjorn Vandebeek de beste Limburger in de Ster
De Limburgse juniores kunnen (inter)nationaal niet wedijveren. Dat is gebleken in de Ster van Zuid-Limburg. Vroeger pakte de provincie nog uit met namen als klokken en vorig jaar was er met Jasper Philipsen na twintig jaar eindelijk nog eens een eindwinnaar. Maar vorig weekend speelden de Limburgers een tweederangsrol. Uiteindelijk was Bjorn Vandebeek die negende eindigde, nog de beste. Geef toe: drie dagen na elkaar 120km lang koersen, het is geen lachertje. “Niet alleen in Limburg zijn er op dit ogenblik weinig tweedejaars die het buitenlands geweld aankunnen, ook in de andere provincies is dat het geval”, benadrukt nationaal coach Carlo Bomans. “Kijk maar naar de grote wedstrijden. Ze worden allemaal door buitenlanders gedomineerd. Op dit moment steekt Sébastien Grignard, vierde in Parijs-Roubaix, er een beetje bovenuit. Maar hij was er in de Ster niet bij. Ik verwacht veel van de eerstejaars, maar die hebben nog tijd nodig.” In de Ster waren er met Van Tricht en Vansevenant twee Belgische ritwinnaars, maar in het eindklassement wisten zich amper vier Belgen in de top vijftien te klasseren. Nooit eerder gezien. Eén van hen was Bjorn Vandebeek. De jongeman uit Bovelingen eindigde negende en mocht op het podium voor de trui van beste Limburger. Hij werd trouwens ook de tweede beste Belg in deze Ster. “Daar ben ik best wel tevreden mee”, knikt Bjorn. “Dit was een Ster met een wel bijzonder sterk internationaal deelnemersveld waarin ik me vrij goed heb kunnen handhaven. Dat geeft me vertrouwen voor de volgende maanden. Voor mij persoonlijk is deze prestatie niet echt een verrassing. Ik rijd al het ganse seizoen goed met al zeven toptienplaatsen waaronder een negende in de hoog gequoteerde La Bernaudeau in Frankrijk. Omdat ik nog niet won, bleven die prestaties wat uit de schijnwerpers.” Op het eindpodium klimmen in de Ster is voor Vandebeek niet nieuw. Ook vorig jaar lukte hij daarin. “Toen als ploegmaat van eindwinnaar Jasper Philipsen”, blikt hij terug. “We wonnen toen naast het individuele ook het ploegenklassement. Dat zat er dit jaar niet in. De Britten waren gewoon te sterk. Maar met de trui van beste Limburger ben ik ook wel heel tevreden, hoor.” Zich tonen in de Ster was voor Vandebeek één van zijn hoofddoelen voor dit seizoen. “Het is koersen in mijn achtertuin op de wegen waar ik altijd train. Nu de eerste rit in mijn eigen Bovelingen aankwam, was ik extra gemotiveerd. Uiteraard had ik daar graag willen schitteren. Voor eigen volk rijden, brengt echter wat extra stress mee. Dat heeft me genekt. Zondag heb ik dat kunnen rechtzetten. Ik kon mee met een achtervolgende groep en schoof daardoor in het klassement op naar de negende plaats op slechts veertig seconden van de leider. In de slotrit heb ik een paar keer geprobeerd om dichterbij te geraken. Maar de Britten waren supersterk en controleerden de hele koers. Gelukkig voor hen kwam leider Wright op minder dan 3km van de finish ten val. Anders was al hun werk voor niets geweest. Eigenlijk onbegrijpelijk dat hij in die hectische slotronde nog zoveel risico’s nam terwijl toen de eindzege toch al binnen was”, schuddebolt Vandebeek.