FC = familieclub
Haalt Opitter de eindronde met vier broederparen?
Met uitzondering van derde provinciale C valt zondag het doek over de reguliere competitie in de Limburgse voetbalreeksen. Opitter FC (3B) is op de slotdag nog volop in de running voor een eindrondeticket. Opmerkelijk: geelgroen doet dat met liefst vier broederparen tussen de lijnen: Tim en Rob Pouls, Mike en Mario Damm, Bjorn en Jeroen Swennen en Daan en Toon Klaps. “Mijn jongere broertje Jeroen speelde de afgelopen seizoenen met de B-reserven van Opitter”, vertelt Bjorn Swennen. “De voorzitter kon hem overtuigen om voor de eerste ploeg uit te komen. Dat was voor mij ook het sein om de voetbalschoenen opnieuw aan te binden, want na enkele vervelende blessures had ik het spelletje vaarwel gezegd. Dat het zo’n vaart zou lopen, had wellicht niemand verwacht. Ik veroverde een plekje in het team en Jeroen kan mits wat meeval zelfs nog topscorer worden. Hij staat - met nog één match voor de boeg - drie goals in het krijt bij de geschorste Frank Kessen van tegenstander Maasland NO. Dat is toch een prachtprestatie”, aldus Bjorn Swennen. Tim en Rob Pouls zijn al langer vaste waarden. Tim speelde inmiddels 300 partijen in het fanionteam van Opitter. Rob reed in het verleden wel een scheve schaats door naar Molenbeersel te verkassen. En dat leverde hem de eeuwige roepnaam Mo op.
“Dat is typisch Opitter”, meent kapitein Tim Pouls. “We werken keihard voor mekaar, want zowel op training als tijdens de wedstrijden staat het gas volledig open. Maar dat betekent niet dat er niet gelachen mag worden. Omdat we zo hecht zijn, kunnen we sowieso al wat meer van mekaar hebben.”
Gezelligheid
Daan Klaps en Toon Klaps speelden eerder al samen bij Neeroeteren.
“Wat Opitter zo bijzonder maakt, is net dat familiegevoel. Broers of niet, met een fleske in de hand, zijn we allemaal familie. En dat komt onze prestaties zeker ten goede. Omdat de fysieke tol toch begint te wegen, is dit wellicht ons laatste seizoen samen tussen de lijnen. Daarom moeten we nu nog een keer het sportief hoogste bereiken. De eindronde spelen, is een doel op zich en daarna weet je nooit.” “Vanaf volgend jaar ben ik T2 onder de nieuwe coach Marc Maes”, vertelt Mike Damm. “Als speler zal ik dan nog depanneren wanneer nodig. Eén zaak staat vast: we zijn allemaal tot op zekere hoogte vergroeid met Opitter FC. We zullen hier nog wel een paar jaar rondlopen. Als coach, als speler bij de A-ploeg of de reserven, want oergezellig blijft het.”