Nog steeds geen bewijs

De raketaanval van Trump op 7 april op de luchtmachtbasis van de Syrische troepen was niet zonder risico, want indirect vielen de VS ook Rusland aan. Bovendien werden er zestien mensen gedood: zeven militairen en negen burgers, onder wie vier kinderen. Wie is verantwoordelijk voor de dood van deze mensen?

Een trits landen van de Verenigde Naties wilde onmiddellijk, dus zonder te beschikken over bewijs, een resolutie om het Syrisch regime te veroordelen voor die gasaanval. Dat soort politici mag wat mij betreft direct ontslagen worden. Ze zouden beter een resolutie stemmen om de VS te veroordelen voor het doden van mensen zonder bewijs en zonder enig mandaat, tegen alle internationale oorlogsregels in. Want die aanval heeft heel zeker plaatsgevonden, en de verantwoordelijken zijn gekend.

Ook straf: in de VS verdedigde 85 procent van de media de aanval van Trump. Zeer goed voor Trump, uiteraard, wat hem betreft voor herhaling vatbaar. Uiteindelijk kwam er een bericht uit Amerikaanse militaire kringen dat hun aanval gebaseerd was op een opgepikt telefoongesprek tussen een niet-geïdentificeerde Syrische piloot met iemand anders waarbij het woord sarin zou gevallen zijn. Dat zou dan in het Arabisch moeten geweest zijn, neem ik aan. Als dat geen bewijs is…. Men moet weten dat de internationale Organisatie voor de Bestrijding van Chemische Wapens op 31 december 2015 verklaard heeft dat 98 procent van de chemische wapens die er volgens de gegevens van 2013 in Syrië waren, werden vernietigd. Deze organisatie heeft tot vandaag de beweringen van de VS – dat het Syrisch leger verantwoordelijk was voor de vreselijke beelden die we gezien hebben – niet bevestigd. Theodore A. Postol, professor emeritus van het MIT, de meest prestigieuze universiteit voor technologie van de VS, stelt op de site ZeroHedge bovendien dat de beelden niet kloppen met de feiten. Het thema is inmiddels uit de media verdwenen: slechts enkele media (waaronder bij monde van uw dienaar deze krant ook) durven vragen waar het bewijs blijft. En ook: wat zijn de straffen als ze zich hebben vergist?

Intussen pakken de Verenigde Staten Noord-Korea aan. Dat land wordt ook geleid door een gek, maar tot nog toe was het een blaffende hond die ons niet bijt.

Is het verantwoord duizenden mensen de dood in te jagen om te voorkomen dat Noord-Korea zijn arsenaal zou gebruiken? In de Korea-oorlog van 50-53 vielen er een miljoen doden. Zeker, de huidige leiding van Noord-Korea betekent onophoudelijke stress en risico voor Zuid-Korea. Maar misschien zijn er minder ingrijpende manieren om dat probleem op te lossen.