Herrijzenis van Herlings?
2017 is (vooralsnog) niet het jaar van Jeffrey Herlings. De drievoudige wereldkampioen staat na vijf GP’s op een ontgoochelende twaalfde plaats in de MXGP. Vooral door een handbreuk. “Maar ook omdat ik het niveau wat onderschat heb”, geeft Herlings toe. Dit weekend wil
in ‘zijn’ Valkenswaard de kentering inzetten.
Bullet
De statistieken die Herlings op het Eurocircuit kan voorleggen, zijn indrukwekkend. In 2010 pakte de Nederlander er als 15-jarige snotneus zijn eerste GP-zege door beide reeksen te winnen in de MX2. Een huzarenstukje, dat hij er sindsdien ieder jaar herhaalde. Zeven GP’s in Valkenswaard leverden evenveel dubbele reekszeges op.
Big boys
Je zou dus denken dat niemand dit weekend met meer vertrouwen naar Valkenswaard afzakt dan Herlings. Maar niets is minder waar. Zijn rookie-seizoen in de MXGP verliep tot nog toe dramatisch.
The
“En dat had ik niet verwacht. Niemand niet, denk ik”, zucht Herlings. “Alles heeft een beetje tegengezeten. In de voorbereiding sukkelde ik met een overbelasting van mijn pols en vlak voor de eerste GP brak ik mijn hand. Dat heeft niet echt geholpen (zucht). De eerste drie Grote Prijzen heb ik met veel pijn moeten rijden. En omdat ik mijn hand belastte, duurde het helingsproces langer. Niet simpel.”
Toch wil Herlings zich niet alleen achter die blessure verstoppen. De Nederlander is eerlijk in zijn analyse en steekt de hand ook in eigen boezem. “Ik heb me toch wel wat verkeken op deze klasse”, geeft de KTM-rijder toe. “Ik was het de afgelopen jaren in de MX2 gewoon om te domineren. In de MXGP is de top véél breder. Die gasten vliegen er vanaf de eerste seconde in én houden dat vol tot aan de meet. De concurrentie is moordend. Het is een waar slagveld, deze klasse. De ene week kan je een GP winnen, de week erna pas tiende eindigen. Welkom bij de big boys, Jeffrey (lacht).”
Haat verliezen
Herlings is nog altijd maar 22 jaar. Met drie wereldtitels MX2 en 61 GP-zeges heeft hij al een héél straf palmares.
“In de middenmoot rijden, is dan ook héél frustrerend, want ik haat verliezen”, zegt Herlings. “Het was heel moeilijk om te accepteren. En ja, ik heb even met twijfels gezeten. Maar toen ik alles eens goed op een rijtje had gezet, besefte ik dat die twijfels nergens voor nodig waren. Dit is mijn eerste jaar MXGP, ik had blessures, kende wat aanpassingsproblemen... Dan is het niet onlogisch dat de resultaten even wat minder zijn. Ik zit in een tunnel. Maar het einde is in zicht. Ik ben aan het terugvechten naar het licht.”
117 punten staat Herlings intussen al achter WK-leider Gajser. “Dat is gigantisch. Nooit meegemaakt. Gajser en Cairoli steken erbovenuit, ze zijn al buiten schot. Die kloof kan ik niet meer overbruggen. Het zou mooi zijn als ik me dit jaar nog in het groepje tussen de derde en zesde plaats kan wringen (nummer drie Desalle telt 67 punten meer, nvdr.). Dat is nu mijn doel. Plus hier en daar nog voor een uitschieter zorgen.”
Niet verleerd
Geen betere plaats om met een eerste uitschieter uit te pakken dan in zijn Valkenswaard.
“Goh, ik wil nu niet te hoog van de toren blazen”, is The Bullet opvallend voorzichtig. “Ik heb nog wel wat tijd nodig om echt top te zijn. Domineren in Valkenswaard, zoals in het verleden: daar is het nog te vroeg voor. Maar het is wel een van mijn favoriete banen. Dat helpt. Zeker met de steun van het thuispubliek. Onderschat dat niet. Kijk maar naar Cairoli vorige week in Italië. Veel zal van mijn start afhangen. Die waren dit seizoend dramatisch. Als ik in de top vijf kan starten, kan ik ook meestrijden voor de winst, denk ik. Weet je, ik ben ervan overtuigd dat ik weer een winnaar kan worden, dat ik het ook in de MXGP kan flikken. Want ik kan het in één winter toch niet verleerd zijn hé?”