“Luc kon alles ineen zijn”
Nederlandse journalist pent biografie over Luc De Vos
Nog een laatste keer Gracias a la Vida
Goed en slecht nieuws voor de liefhebbers van Gracias a la Vida in Lommel. Na de onderbreking vorig jaar is er zaterdag 22 juli dan toch een tiende editie, waarna helaas ook het doek valt over het benefietfestival vol wereldse klanken. Het slotakkoord in het vertrouwde groen van het Burgemeesterpark belooft gelukkig extra feestelijk te zijn. “Naast de mix in stijlen van zowel live-acts als dj’s is er weer een ruim programma van workshops, randanimatie en een uitgebreide wereldkeuken”, belooft de organisatie van vrijwilligers die met het festival verschillende ontwikkelingsprojecten steunt. “In aanloop naar het feestgeweld gaan we in de namiddag wel nog meer de nadruk leggen op gezinnen. We zorgen voor meer kinderanimatie en een live band om de kleinste fans te entertainen.”
en tickets weldra via de site: www.graciasalavida.be
De muziek van Gorki sprak vaak boekdelen, maar wie het volledige verhaal van de betreurde Luc De Vos (52) wil kennen, moet ‘Vos’ gelezen hebben. De door de Nederlandse rockjournalist Leon Verdonschot (43) neergepende biografie is een intrigerend portret geworden over het vat vol tegenstellingen dat De Vos nu eenmaal was. “Luc verlangde naar veel, maar toch vooral naar het verlangen zelf.” Voor wie vindt dat een Nederlands paspoort de auteur bij voorbaat diskwalificeert: als een van de weinige Gorki-fans boven de Moerdijk schreef en babbelde muziekjournalist en radiopresentator Leon Verdonschot zo vaak hij kon over Gorki en De Vos. “Ik ging ervan uit dat er meer dan twee jaar na zijn dood wel iemand met een biografie bezig was”, aldus Verdonschot. “Tot ik van zijn manager Noelle (Vanhelsuwe, nvdr.) anders hoorde. Ik heb me prompt aangemeld bij hem en zijn vrouw Sandra.”
Al was dat neerpennen geen sinecure voor iemand die weinig voeling heeft metdeVlaamsekleiwaaruitDeVos’ werk werd onttrokken. Verdonschot trok daarom naar Lucs geboortedorpWippelgemomerrondgeleidte worden door broer Erik. En hij ging avonden aan de toog van het Gentse café Charlatanhangen.“Ikvonddat ik dat aan Luc verschuldigd was, als ikzo’nmonumentinboekvormwou gieten.”
Een eerste versie werd niettemin door Noelle en Sandra te strak bevonden,waardoordeuitgavevanhet boek enkele maanden vertraging opliep. Woensdag overhandigde hij de definitieve versie aan Sandra en hun zoon Bruno en is er al een tweede druk onderweg.
Het valt op hoe open zijn weduwe Sandra is in het boek. Hoe moeilijk was het die openheid te bekomen?
“Dat was mijn belangrijkste voorwaarde: ik zou Lucs relaas enkel neerschrijven als er open kaart ge- Leon VERDONSCHOT
Auteur ‘Vos’ speeld werd. Ik heb hen vlakaf gevraagd of er lijken in de kast zaten. Zo weet ik dat er in Vlaanderen heel erg gespeculeerd werd over zijn overlijden, dat er alcohol- of zelfs drugsmisbruik bij kwam kijken, en niet gewoon dat ‘acuut falen van een aantal vitale organen’ waaraan hij aan bezweek. Ik kan enkel zeggen dat er niets van aan is.”
Alcohol komt wel veelvuldig aan bod. Schrok je daarvan?
“De mate waarin het een rol speelt in zijn leven verbaasde me wel, tegelijk was zijn ‘alcoholprobleem’ kleiner dan ik dacht. Luc dronk met periodes veel. Dan haalde hij een fles in de nachtwinkel om alleen leeg te maken. Maar net zo goed kon hij maandenlang zonder een druppel alcohol. Het is me vooral bijgebleven hoe gulzig Luc was, in alles. Zelden iemand zoveel zien of horen eten als Luc. Maat houden was niet aan hem besteed.”
“Tegelijk blijven enkele mythes niet meer recht: dat Luc geregeld dronken op het podium stond. Terwijl het glas whisky dat hij meehad vaak thee bevatte. Hij had een haast kinderlijk naïef beeld van wat rock-’n-roll moest zijn. Voor hem moest het publiek het gevoel krijgen dat hij bezopen was. Daarom keek hij enorm op naar Freddie Mercury: hij zat opgesloten in Wippelgem, terwijl Mercury alles belichaamde wat hij wou zijn.”
Is hem dat gelukt, zichzelf zijn?
“Het is de paradox in Lucs leven: hij verlangde naar zoveel, maar vooral naar het verlangen zelf. Zo kon hij als een blok voor een andere vrouw vallen, want hoe kun je nu je hele leven bij één vrouw blijven? Waarop Sandra na de zoveelste keer zei: ‘Neem ze dan eens mee uiteten.’ Twee uur later stond hij terug thuis bij haar om zijn beklag over de avond te doen. In interviewsontsponhijvaakweidsevergezichten over zijn carrière. Dat hij met zijn Engelstalige project AutomaticBuffaloeenwereldhitwouscoren. Terwijl dat voor Luc een ramp zou geweest zijn. New York, dat ligt veel te ver van Gent. Luc was heel conservatief, bekrompen zelfs. Hij was allesbehalve een avontuurlijke mens, behalve in zijn hoofd.”
Denk je dat je na het schrijven van dit boek Luc nu wel kent?
Luc was allesbehalve een avontuurlijk mens, behalve in zijn hoofd
“Ja, al kan je onmogelijk één waarheid distilleren over hem. Alle mensen die ik sprak, vertellen andere versies van verhalen. Zelfs Luc sprak zichzelf vaak tegen. Hij zei vaak dat hij als jonge gast ongelukkig was, terwijl zijn familieleden bezweren dat hij als nakomertje niets tekort kwam eneenzorgelozejeugdkende.Bijveel mensen valt zoiets niet te rijmen, maar bij Luc wel. Hij kon alles ineen zijn.”
Verdonschot, ‘Vos’, Lebowski, 19.99 euro. Nu verkrijgbaar.