GOUD OP EK TURNEN
Nina Derwael uit Sint-Truiden schrijft sportgeschiedenis
Nina Derwael heeft Belgische Sportgeschiedenis - met een hoofdletter - geschreven. De net 17 jaar geworden Truiense is de eerste Belg die zich tot Europees kampioen kroont. Derwael maakte haar favorietenrol helemaal waar en pakte goud op de brug met ongelijke leggers. Nina Derwael bewaarde na een uitmuntende week het beste tot het laatste. Nadat ze eerder deze week tijdens de kwalificaties de eerste plaats bezette op de damesbrug, haar favoriet onderdeel, en zevende eindigde in de allroundfinale, loste de Velmse, de hooggespannen verwachtingen volledig in. Gelukkig gezegend met een stevige winnaarsmentaliteit. “Ik was nochtans behoorlijk zenuwachtig”, vertelde de kersverse Europese kampioene. “Niet door de omstandigheden, maar door de druk die ik mezelf oplegde. Gedreven als ik ben, wilde ik de oefening zo goed mogelijk uitvoeren.” Derwael beleefde naar eigen zeggen de wedstrijd in een cocon. “Ik kwam als zesde aan de beurt en had totaal geen idee hoe mijn concurrenten gepresteerd hadden. Ik kende geen enkele score. Ik focuste me volledig op mijn oefening. De uitvoering zelf? Na enkele correct uitgevoerde elementen zat ik meteen in het goede ritme en wist ik dat ik een goede oefening aan het turnen was.”
Bekroning
Derwael landde quasi perfect en kreeg 14,633 punten toebedeeld, een nog hogere score dan tijdens de kwalificaties. “Het was nog even bang afwachten, maar eenmaal ik mijn score kende, wist ik dat het goud voor het grijpen lag. Bij de uitreiking was het nog steeds niet goed tot me doorgedrongen”, reageerde Derwael kort na de ceremoniële uitreiking. Enkele uren later realiseerde ze zich steeds meer wat voor een unieke prestatie ze geleverd had. “Deze gouden medaille is een bekroning voor al dat werken, al die uren training van de voorbije jaren. En ik hoop dat dit goud een begin van nog mooiere dingen mag zijn.” Ook opvallend waren de goudgelakte nagels van Derwael. Alsof het voorbestemd was dat ze Europees kampioen ging worden? “Neen, hoor. Dat was niet mijn opzet. Ik vond die gouden kleur het mooist passen bij mijn zilveren turnpakje. En het is ook een soort verbintenis tussen mij en mijn trainster Marjorie Heuls, die al teruggaat van de EYOFspelen in Tbilisi in 2015.” Derwael, nuchter als ze blijft, is de eerste om te beseffen dat deze Europese titel geen eindstation mag zijn. “Nu eerst wat genieten en dan opnieuw trainen. De oefening nog perfectioneren en nieuwe elementen toevoegen, zodat we er op het wereldkampioenschap in Canada (in oktober, nvdr.) mee kunnen uitpakken. Dan ga ik proberen om bij de beste acht van de wereld te horen.”