WEDSTRIJD OP LEVEN EN DOOD
Enkel winst volstaat voor United om degradatie te vermijden
Vanavond is het alles of niets in Leuven, waar OHL en Lommel United een strijd op leven en dood uitvechten voor hun voortbestaan in het profvoetbal. Enkel winst volstaat voor United om het behoud in 1B veilig te stellen, OHL heeft aan één punt genoeg om zijn vel te redden. Voor coaches Tom Van Imschoot en Dennis van Wijk wordt het dus hooguit een lauw schouderklopje of een standbeeld aan de ingang van het stadion. “Voor dat schouderklopje ga ik niet”, lacht Lommel-trainer Van Imschoot de zenuwen weg. “Het zou aanvoelen als een mokerslag.” Hoe het ook afloopt, het wordt vanavond sowieso een uitbundige kermis in het ene kamp en een rouwstoet in het andere.
“In deze heksenketel is het belangrijk dat mijn spelers honderd procent gefocust blijven op de match”, waarschuwt Van Imschoot. “Dat ze de gemaakte afspraken respecteren, rustig blijven en zich niet laten opnaaien door randverschijnselen.”
In de reguliere competitie bewees Lommel dat het zich niet laat imponeren in een goedgevuld stadion met een overwegend vijandig publiek. Zo won het op de Bosuil tegen Antwerp (0-1) en op het Lisp tegen Lierse (0-2). “Toen waren we de underdog en dat zijn we nu volgens de trainer van OHL ook”, merkt Van Imschoot fijntjes op. “En hij heeft gelijk. We spelen uit en we hebben een punt minder (pauzeert even en wikt zijn woorden). Maar voor ons is deze wedstrijd eigenlijk een cadeau, terwijl ze dat voor OHL absoluut niet is. Wij moeten al maanden achtervolgen en konden alleen maar hopen dat we nu nog alles in eigen handen zouden hebben. OHL rekende erop dat het al lang gered zou zijn.”
Tom VAN IMSCHOOT Coach Lommel United
Toen Tom Van Imschoot als speler aanvoerder was bij Bergen, was Dennis van Wijk er trainer. Het is een publiek geheim dat het niet boterde tussen de twee.
“Het is een keer tot een uitbarsting gekomen, omdat ik me niet correct behandeld voelde”, haalt Van Imschoot de schouders op. “Maar dat is lang geleden. Het wereldje is klein en iedereen komt elkaar voortdurend tegen. We hebben al meermaals aan dezelfde tafel gezeten, ik koester geen wrok. (snel) Maar ik wil vanavond wel dolgraag winnen.”
Match met een verleden
Dat dit cruciale duel alle kanten uit kan, bewijzen de vijf onderlinge duels eerder dit seizoen. “Drie gelijke spelen, allebei één zege én een identiek doelsaldo”, knikt Van Imschoot. “Het steekt nog dat we de laatste keer in Leuven het slapste United uit de hele competitie gezien hebben. Door een gebrek aan strijdlust en overtuiging gingen we met 2-1 onderuit. Toen werden we door de buitenwereld al afgeschreven. Maar daarna hebben we in de rollercoaster van emoties, die ons seizoen nu eenmaal kenmerkte, een ongelooflijke veerkracht en mentaliteit getoond.”
United verloor wel vaker aan Den Dreef, maar boekte er ook mooie zeges. De meest pijnlijke nederlaag is die in 2006. Toen liet Lommel er op de slotdag de titel door de vingers glippen.
“Het verleden zal nog fel meespelen in de entourage van de club en voor de fans”, knikt Van Imschoot. “Maar niet voor de spelers. Op Wouter Scheelen na, die toen geblesseerd was, zijn het allemaal andere jongens. Die weten wat er nù op het spel staat. En dit is voor hen het gedroomde podium om zich te tonen. Zij beseffen goed wat er vorige keer in Leuven misliep en ze willen bewijzen dat het ook anders kan.”
Deze wedstrijd is een cadeau voor ons. Wij moeten al maanden achtervolgen en konden alleen maar hopen dat we nu nog alles in eigen handen zouden hebben. OHL rekende erop dat het al lang gered zou zijn