Lommel redt vel niet

Owngoal van onfortuinlijke Cauwenbergh is beslissend

Het kolkende Eneco Stadion van Leuven was gisteravond het decor van een zenuwslopende voetbalthriller, waarin de tegenstrijdige emoties hoog oplaaiden. OHL won dankzij een owngoal van de onfortuinlijke Cauwenbergh met 1-0 en mag zich ook volgend seizoen profclub noemen in 1B. Lommel United moet aan de slag in de hoogste amateurreeks en kan enkel hopen dat het verblijf in ‘het vagevuur’ van korte duur zal zijn. De lokroep van de gratis bussen was bij de aanhang van Lommel niet in dovemansoren gevallen. Het bezoekersvak zat lekker vol en het enthousiaste groen-witte legioen bleek een waardige tegenhanger voor de lokale spionkop. Al die opgewarmde en schor geschreeuwde kelen hoopten nieuwe brandstof te vinden in een gunstig wedstrijdscenario en daar waren de acteurs op het veld voor verantwoordelijk.

Angst regeert

Maar daar regeerde de angst. Met het besef dat een tegentreffer dodelijk kon zijn, schoven beide ploegen onmiddellijk een stevige grendel voor de deur. Desondanks had een iets beter gestart OHL de gesloten wedstrijd al vroeg kunnen openbreken. De schuchtere pogingen van Kostovski en Casagolda hobbelden echter naast. Aan de overzijde holden Platje en Bertjens lang achter een ongrijpbare bal aan. Het enige Lommelse gevaar noteerden we op hoekschop, toen Gueroui een bal van Scheelen verlengde. Henkinet hoefde niet handelend op te treden. Op het half uur was thuisspeler Reynaud bijna aan het feest na een slechte vuistafweer van keeper Bertrams. Maar de Nederlandse goalie herstelde zijn foutje nog knap.

Geharrewar

Daar moesten de toeschouwers het voor de pauze mee doen. Beide trainers behielden het vertrouwen in dezelfde elf en die vlogen ook als opgedraaide poppen uit de startblokken. Storm pakte uit met een geweldige rush, kapte Goossens uit en zag Corstjens net op tijd in de baan van zijn schot duiken. Maar ook Henkinet moest bij de pinken zijn toen Plat- je door Scheelen in het straatje gestuurd werd. Het antwoord van OHL was verwoestend. De bezoekende verdedigers verwerkten een hoekschop slecht en in een kluwen van spelers verzeilde de bal via de onfortuinlijke Cauwenbergh in de touwen: 1-0. Voor Lommel was er nu geen excuus meer en de ploeg probeerde met man en macht om de bakens nog te verzetten. Een inzenden van Goossens vond geen verlengstuk voor doel en een schot van De Bruyn werd weggepuncht door Henkinet. Maar tot echt dwingende kansen kwamen de Noord-Limburgers niet.

Moed der wanhoop

Van Imschoot bracht dan Gaethofs voor de nochtans verdienstelijke Scheelen, maar dat veranderde weinig aan het gebrek aan scherpte en duelkracht voorin. Even later werd ook Berben naar het front gestuurd (exit De Bruyn) en nam Neven de plaats in van de aan het hoofd geblesseerde Corstjens. Toen Bertjens een dot van een kans ook nog naar de vergetelheid schoot, besefte de bezoekende spionkop dat het over en out was voor Lommel United in 1B. Toch bleef de ploeg nog met de moed der wanhoop aandringen. Maar het waren de Leuvenaars die op de counter nog de beste mogelijkheden versierden. Tabekou miste de 2-0 en ook Kostovski was, alleen voor doel, veel te onbesuisd. En dus bleef het nagelbijtend wachten op het laatste fluitsignaal van ref Gumienny. De stadionspeaker liet huislied ‘Oh Caroline van Neil Diamond’ luid door Den Dreef schallen. De Lommelse spelers vielen languit op de grasmat, de handen vertwijfeld tegen het hoofd gedrukt. Dolle vreugde en intens verdriet zitten nu eenmaal in een klein hoekje.