“Bij winst op één stap van titel”
Ivan Raic wil Maaseikse titelkoorts opjagen
Maaseik en Roeselare maakten er in de titelfinales al twee keer een vijfsetter van. Tussenstand 1-1. Vanavond volgt de derde veldslag, in de Lotto Dôme. “Cruciaal”, zegt de Kroatische medical joker Ivan Raic. “Hopelijk lopen we uit tot 2-1 en ligt de titel vrijdag voor het grijpen in Roeselare. Want bij 1-2 kan de landskampioen het thuisvoordeel uitbuiten in de vierde finale. Lekker spannend.” De nieuwbakken hoofdaanvaller doet het prima: “Heel gek. Ik ben aangetrokken als ‘medical joker’ toen de Noor Anders Mol een klaplong kreeg. Ook ik had dit seizoen al medische problemen. Ik stak vanaf november drie maanden in de lappenmand in Monza (Ita) door een hernia. Na het herstel van mijn operatie viel ik buiten de ploeg. Zonder dat probleem was ik nooit in Maaseik beland. Een godsgeschenk, deze late transfer.”
Met vrouw Andrea en zoontje Marco (3 maanden) voelt Raic zich knus in de Maaseikse regio. “We zijn uitstekend opgevangen. De Maaseikse aanpak benadert de perfectie. Maar er is één verschil: Italiaanse clubs hebben grotere budgetten, vertaald in meer individuele kwaliteit.” Raic (27) breng je niet zomaar van zijn melk. “Ik speel zo graag finales”, lacht hij. “Technisch en tactisch pieken. Dat lukte me aardig. Beide teams brengen het neusje van de zalm. De finales benaderen Italiaans topniveau.”
Toch zegt de aanvaller dat we de beste Raic nog moeten zien. “Het beste van mij moet nog komen. Ik ga in de eindfase een tandje bijsteken. Ik ben niet onervaren in dit soort situaties. Met Mladost Zagreb (Kro), Budva (Montenegro) en Alexandropoulis (Gri) maakte ik de meest gekke situaties mee.” Naar Monza keert Raic zeker niet terug. “Over een verlengd verblijf in Maaseik is nog niet onderhandeld. Ik wacht af, maar ik ga graag in op een goed voorstel.” Grappig is dat Tomas Rousseaux, de zoon van Roeselare-trainer Emile, vaak aan de telefoon hangt. “Hij was mijn maat bij Monza. Hij zit te vissen naar info. Maar ik speel geen ploeginfo door.”
De twee gespeelde finales toonden ook twee gezichten. In de eerste finale moest Tuerlinckx het bijna alleen doen. “Onze opslagdruk lag zo hoog, dat Roeselare zijn aanval niet kon uitrollen. De ‘Speler van het Jaar’ was daarna duidelijk minder in de tweede finale. Maar Coolman en Van de Velde scoorden samen 37 punten in het midden. Dat is veel.” Maaseik moet vanavond die weerstand breken. “Ja, met een zaal in vuur en vlam lukt dat wel. Ik waarschuw alleen voor opspelende emoties, in Roeselare verloren we daardoor de controle in set drie. En in de tiebreak misten we vier opslagen.”
“Ik ga nu een goeie voorraad koolhydraten inslaan om fris voor de dag te komen”, legt Raic zijn plan uit. “Na afloop van de finales wacht me een leuke vakantie aan de Kroatische kust, tussen Split en Dubrovnik. Met een glaasje bubbels bij de titel.”