“Hier moet je moeite doen om alleen te zijn”
Pa vrachtwagenchauffeur, ma onthaalmoeder in de Rode-Rokstraat in Kuringen en hun jongste, Raf Gelders, is nu doctor in de Vergelijkende Cultuurwetenschap met baan en gezin in New Delhi, India. “Dat is mooi aan België: wie wil, krijgt kansen om te studeren.” En Raf Gelders was zo’n bolleboos die maar blééf studeren. Uiteindelijk ging hij niet voor die academische loopbaan, maar zette een succesvolle stap in de zakenwereld. “De concurrentie is moordend in de academische wereld. Mijn vrouw is ook een academica. Heel moeilijk om allebei zo’n carrière uit te bouwen in combinatie met een gezin. En we wilden trouwen en kinderen krijgen. Neen, ik heb geen spijt van die keuze.” Soms vragen lezers het ons wel eens: Hoe vinden jullie toch altijd die Limburgers & Wereldburgers? Ach, de communicatiekanalen van een krant staan wijd open. Als bijvoorbeeld in onze Babykrant trotse grootouders hun pas geboren kleinzoon in New Delhi aan de wereld, en vooral aan Limburg, willen laten zien, dan is de stap naar een Limburger die woont, werkt en vader is in dat gigantische en op alle vlakken snel groeiende India snel gelegd. Een land als een continent. “Zo divers, met zo veel uitersten, dat het niet te vatten is in clichés”, zal Raf Gelders in de loop van het gesprek herhaaldelijk zeggen. “Eén voorbeeld: er zijn meer dollarmiljonairs in Mumbai dan in New York.”
Wat doet u precies in India?
“Ik ben onderzoeksdirecteur van de zetel in New Delhi voor een Amerikaans bedrijf met hoofdzetel in Washington. Dat geeft wereldwijd strategisch advies aan bedrijfsleiders op het senior executiveniveau. Ik ben meer gespecialiseerd in CIO’s, de Chief Information Officers, anderen zijn dan weer meer gericht op CEO’s of op marketingdirecteurs.”
Strategisch advies, wat is dat?
“Bijvoorbeeld: Hoe kunnen we digitalisering integreren in onze bedrijfsstrategie? Of hoe ontwikkel ik een filiaal in die nieuwe geografische regio? Bijna 90 procent van onze klanten zitten in de Forbes 500, dat zijn de 500 grootste Amerikaanse bedrijven. Een bedrijf met een jaaromzet van 1 miljard dollar is voor ons eerder klein. We werken voor bedrijven die wereldwijd opereren. Klanten moeten eerst lid worden. In ruil krijgen bedrijfsleiders toegang tot strategische rapporten. Bedrijfsleiders geven ons confidentiële informatie omdat ze weten dat ze ons kunnen vertrouwen. Op basis daarvan publiceren wij onze rapporten.”
U heeft iets helemaal anders gestudeerd.
“Ja. Sanchari, mijn vrouw, wilde graag hogerop in de academische wereld. Zij komt ook uit een academische familie. Voor mij was dat minder een roeping dan voor haar. Op een bepaald moment moet je ook geld verdienen. De concurrentie in die wereld is moordend. Soms moeten koppels hun carrière in verschillende landen uitbouwen. Dat zagen we niet zitten. Sanchari had toen al een tweejarig contract in Oxford. Na mijn doctoraat heb ik werk gezocht en gevonden in Londen. Bij de Britse zetel van het bedrijf waar ik nu nog voor werk.”
Hoe komen jullie dan in India terecht?
“Na Oxford kreeg Sanchari de kans om aan de nieuwe universiteit van New Delhi de vakgroep Geschiedenis op te starten. Ik heb toen aan mijn baas gevraagd: Kan ik voor het bedrijf ook vanuit New Delhi werken? En het antwoord was ‘Ja’. Ik kende India natuurlijk al een beetje omdat ik hier ook gestudeerd heb. ”
Uw vrouw is een Indiase. Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
“Tijdens mijn doctoraat heb ik Sanchari leren kennen in the British Library. Ze deed daar ook opzoekingswerk voor haar doctoraat. We zijn niet het enige koppel dat elkaar daar heeft leren kennen. The Guardian heeft er nog over bericht. Blijkbaar werkt the British Library erotiserend.”( lacht)
Hoe is dat om met een Indiase getrouwd te zijn?
“Fantastisch.”
Zijn er dan geen cultuurverschillen?
“Daar hebben we nauwelijks problemen mee. Natuurlijk moet je wel eens water in de wijn doen. Dat is in elke relatie zo. Een verschil is dat in India de families elkaar veel meer zien dan in België. De mensen zijn ook veel socialer. Ik ga daar voor een heel stuk in mee. Ik voel me hier goed. Al moet ik toegeven dat ik soms ook graag eens op mijn eigen ben. Niet dat ik daarom asociaal ben, maar in India moet je echt moeite doen om even alleen te kunnen zijn.” ( lacht)
Hoe is de verstandhouding met uw schoonfamilie?
“Heel goed. Mijn schoonvader en ik delen eenzelfde interesse: single malt whisky. Regelmatig doceert hij ook in Groot-Brittannië. Dan brengt hij steevast een fles mee.”
Een rood licht wil in India zeggen: ‘Misschien is het nu niet zo’n goed moment om door te rijden.’ Er is maar een verkeersregel. Geef voorrang aan alles wat groter is. Raf Gelders
Komt uw schoonfamilie uit een topkaste?
“Eigenlijk is dat geen issue in de familie. Ik heb veel Indiase vrienden, niemand spreekt over het kastesysteem. Terwijl ze het in Europa daar vaak over hebben. Er zijn natuurlijk sterke sociale gradaties in India, maar die heb je ook in België, in Amerika, in Engeland. Er is in elk geval veel beleid en onderzoek in India naar sociale mobiliteit. Het is ook zo’n ongelooflijk divers land met heel