“Soms is het eenzaam”

Scheidsrechters zijn vaak ‘Einzelgänger’. Bij 26% van de Limburgse arbiters komt er geen familie of vrienden naar hun wedstrijden kijken. Julian Van Der Heijden (foto) is zo’n ref, die er - door omstandigheden - vaak alleen voor staat. “Mijn mama en papa baten brasserie De Waterkant in Kerkhoven uit en hebben door hun drukke bezigheden in het weekend nooit tijd om te komen kijken”, zegt de 17-jarige Lommelaar. “Omdat ik nog niet over een rijbewijs beschik, brengt een personeelslid me naar het juiste voetbalveld en afhankelijk van de afstand, komt hij me dan weer oppikken. Akkoord, soms is het eenzaam, maar zo heel erg vind ik het niet. Ik ben het ondertussen gewoon en begrijp wel dat mijn ouders moeten werken. Feedback krijg ik geregeld van collega’s, die eens komen kijken. Of ik me niet onveilig voel, mocht er iets gebeuren? Gelukkig is er nog niks ernstigs gebeurd. Misschien dat mijn lengte (1m94) gezag uitstraalt, want buiten wat verwensingen heb ik daar nog geen last van gehad.”