Geblakerd

HOUTHALEN-HELCHTEREN

-

Eind goed al goed bij een brandje in een kinderkamer, al had het uiteraard erger kunnen aflopen. Nu bleef het bij rook- en waterschade, en bij een geschrokken familie waar een alerte mama de vlammen te lijf ging met een natte doek in afwachting van de brandweer. Een geval van net niet, zeg maar. Helaas loopt het vaak anders. Extra bonus, als je het zo mag noemen, is een beeldig kunstwerk. Ik vermoed dat Beeldspraak niet de enige was die twee keer moest kijken wat hier nou precies te zien viel. Op het eerste zicht betrof het een ruim fragment uit een wereldkaart of een satellietfoto: een stuk van Alaska, of de noordelijke eilanden van Canada, zo gokten we. Of een vulkanisch stukje Siberië ter hoogte van de poolcirkel. Alleszins een stuk aarde waar het fris kan zijn in de winter, en waar een hogeresolutiefoto van bestaat die niet zou misstaan als fotografisch fresco in een moderne woning. De tweede indruk ging meer in de richting van moderne kunst. Dat moeder en kind ook in beeld verschenen leek die indruk te versterken: we hadden hier te maken met een bijzonder geslaagde maar nogal brutale uiting van creatieve expressie, afkomstig van een kind dat zich eens goed had laten gaat op de slaapkamermuur. Vandaar ook het geschrokken gezicht van de kleine: mama was immers maar half blij met deze spontane vorm van impressionisme, die tevoren niet aangekondigd was – laat staan goedgekeurd. Dan krijg je dat soort bangige grimassen in pyjama.

Bleek het dan toch te gaan om een geblakerde wand. Daarmee is nog niks verloren. Zelfs na de herstellingsen schilderwerkzaamheden lijkt het me niet ongepast, en tevens tamelijk origineel, om het geblakerde deel (of tenminste een goeie foto ervan) ingekaderd aan de weer gerenoveerde muur te hangen. Waarmee de cirkel mooi rond zou zijn. Een bijzondere herinnering aan wat uiteindelijk goed is afgelopen.