“Dit is het einde van de w

Gaat eindelijk snel, maar smakt twee keer het decor in

Het weekendje Monaco is slecht geëindigd voor in de F1. Stoffel Vandoorne liet zijn eerste punt van het seizoen liggen met een crash in de slotfase. Geen WK-punt, maar wel een lichtpunt: voor het eerst dit seizoen liet hij zien waarom hij in de F1 zit. Max Verstappen was niet om aan te spreken na de race, waarin hij opgeofferd werd in het belang van het team.

de onzen

“Ik onthou vooral het positieve, en dat is de vooruitgang die we gemaakt hebben”, maakte Stoffel Vandoorne zijn balans op. Maar even later moest hij toch ook toegeven: “We hadden hier punten kunnen scoren.”

Om dan ook maar met het positieve te beginnen: voor het eerst dit seizoen was Vandoorne competitief. Hij nam bijvoorbeeld in elke sessie de maat van gelegenheidsteammaat Jenson Button. Vooraf had hij het belang van dat duel binnen McLaren gerelativeerd, na afloop gaf hij toe dat het deugd deed. “Jenson zat van bij de eerste sessie in de buurt van mijn tijden, maar hij is doorheen het weekend niet meer dichter geraakt. In de kwalificaties werd het verschil zelfs weer groter”, stelde hij vast. Naarmate het weekend vorderde, kroop Vandoorne steeds meer naar voren en toen de kwalificaties begonnen, had hij een vaste stek in de top tien. Voor het eerst overleefde hij Q1 en even later plaatste hij zich meteen ook voor Q3. Eerst met een zesde tijd, dan met een zevende. That’s our boy. Dat was de Vandoorne die door de hele autosportwereld naar de F1 werd geschreeuwd. Vandoorne: “De vooruitgang was heel duidelijk. Ik voelde me veel beter in de auto, en Monaco is toch een circuit waarop je je comfortabel moet voelen om er snel te gaan. De samenwerking met mijn ingenieur is ook veel beter, nadat we sinds Barcelona veel gepraat hebben. Jenson was verbaasd dat ik het vertrouwen had om afstellingen te kiezen die haaks stonden op de zijne. Maar ze werkten wel. Ik heb nooit aan mezelf getwijfeld. Moeilijke momenten zijn er elk seizoen geweest. Maar ik weet gewoon: als ik me goed voel, volgen de resultaten vanzelf.” Maar daartegenover kon ook Vandoorne niet blind blijven voor de minpunten, en dat waren twee crashes. Zaterdag ging hij in Q2, toen hij al zeker was van een plaats in Q3, in de fout. De typische Monaco-crash: aan het zwembad de vangrails gekust, ophanging geknakt en de muur in. Zonder veel erg, maar in Q3 kon hij niet meer rijden. Wat een zesde plaats had kunnen zijn, werd een tiende. Zondag leek Vandoorne op die tiende plek op weg naar zijn eerste