Bolrakkers

-

Lang geleden dat Beeldspraak nog een scene uit het noorden van Limburg in de aanbieding had. Dat komt doordat ze boven de as Hechtel-Eksel-PeerBree zelden of nooit verontwaardigd, verrast, verwonderd of zelfs maar gewoon boos zijn. Daar is namelijk ook weinig reden toe: in Noord-Limburg loopt alles op wieltjes. Behalve in de Bolakker in Overpelt, waar die wieltjes de hele straat hebben ingepalmd. De voetpaden zijn er immers na een grondige heraanleg verdwenen en vervangen door, ja door wat eigenlijk? In ieder geval door iets wat op de voormalige boskaart van Schauvliege niet als waardevol groen zou geïdentificeerd zou worden - en daar moest je al je best voor doen. En dus hebben de Bolakkerianen eindelijk een reden om op straat te komen. Ze kunnen trouwens niet anders, want het voetpad is - we zeiden het al - weg. Jarenlange expertise op het vlak van burenprotest heeft me geleerd feilloos de hopman van een lokale beweging aan te duiden louter en alleen middels een foto. We gaan daar dan ook niet moeilijk over doen: de hoofd-Bolrakker is de man rechts. Die draagt namelijk zowel een bril als een ringbaardje, terwijl één van de twee attributen al voldoende geweest zou zijn om als partizaan in aanmerking te komen. Hij heeft niet enkel een ringbaardje maar ook ringmappen, en daarin steekt de gehele boze briefwisseling omtrent het dossier. Men heeft zo iemand nodig om sluimerende weerstand tot volle wasdom te laten komen, en in dit geval is dat gelukt. Maar liefst vijftig van de zestig Bolakkerezen vinden de inrichting van de vernieuwde straat minder goed dan tevoren. Gelukkig laat de burgemeester weten dat “het werk nog niet af is”, een uitspraak waarmee ie perfect op schema zit van alles wat in ons land met infrastructuur te maken heeft. Niks is af, en tegen dat het af is, is het op. Links staan drie dames van wie af te lezen valt dat ze eveneens boos zijn, en van die drie dames staan er anderhalve met de armen over elkaar. We hebben al ooit eerder omstandig uitgelegd hoe dat gendergerelateerd fenomeen precies zit, en hier wordt het opnieuw bewezen. En dan is er de man met de hond. Dat is eigenaardig. Ik vermoed dat het dragen van de hond deel uitmaakt van de protestbeweging. Dat de heringerichte Bolakker ook voor honden levensgevaarlijk geworden is, en dat ze dus voortaan enkel dragend over straat kunnen. Ofwel is de gemeente de hondenpoepwei vergeten, dat kan ook. Wat er ook van zij; de hond wenste niet herkenbaar in beeld te komen. Of hij behoorde niet tot de partij die politieke munt probeert te slaan uit het verhaal.