GEEN COMPLOT, WEL EEN ONGELUK
Twintig jaar na de dood van Lady Di (36) hebben drie Franse journalisten van Paris Match een boek bijeen geschreven waarin ze bewijzen wat iedereen al wist: de dodelijke crash in een Parijse tunnel was geen moordcomplot, maar een stom auto-ongeluk. Het belangrijkste nieuws is wel dat de Mercedes waarin Lady Di het leven liet een rijdend wrak was, dat nooit door de keuring mocht geraakt zijn. Kunnen we dan nu de boeken sluiten en Lady Di eindelijk laten rusten in haar graftombe? Ja dus, want Pascal Rostain, Jean-Michel Caradec’h en Bruno Mouron hebben in hun boek ‘Qui a tué Lady Di?’ alle complottheorieën voorgoed van tafel geveegd en alleen maar extra bewijzen geleverd voor het officiële crashrapport.
De onthullingen van het drietal zijn vooral een streep door de rekening van de Egyptische miljardair Mohamed Al-Fayed, want hij is het die al twintig jaar volhoudt dat Lady Di door het Britse koningshuis vermoord werd omdat ze een relatie had met zijn zoon Dodi.
Niet dus. Dodi en Di zijn op 31 augustus 1997 gestorven omdat hun chauffeur Henri Paul na een etentje in het Parijse Ritz – in een poging om paparazzi af te schudden – met 196 per uur tegen een pijler geknald is. Stijf van de antidepressiva en met een ferm stuk in zijn kraag. Erger nog voor Mohamed Al-Fayed: hij is eigenlijk medeverantwoordelijk voor het ongeval, want als eigenaar van het Hôtel Ritz in Parijs moest hij erover waken dat de directie een onberispelijk wagenpark ter beschikking stelde van de hotelgasten. En dat was duidelijk niet het geval, vlooiden de Franse journalisten uit.
“De Mercedes S280 die Lady Di, Dodi, zijn chauffeur Henri Paul en zijn lijfwacht Trevor Rees-Jones (de enige overlevende, nvdr.) ter beschikking kregen, was eigenlijk een perte totale”, zegt Pascal Rostain. “De wagen werd in december 1995 gestolen en was twee weken later in een ongeval betrokken, waarbij het voertuig verschillende keren over de kop ging.”
“Toen de Mercedes in een veld teruggevonden werd, was hij goed voor de sloop. De verzekering stelde eigenaar Eric Bousquet nog voor om hem weer op te lappen, maar dat weigerde hij. De man dacht dat zijn voertuig daarop naar een schroothandelaar gebracht was, maar de verzekering verkocht de verhakkelde wagen aan een Mercedesgarage, die het voertuig herstelde en als tweedehands weer op de markt bracht.”
Niets gebeurd met klacht
Etoile Limousines, een verhuurbedrijf dat vaak met het Hôtel Ritz werkte, tikte de wagen op de kop en zo belandde hij als poolwagen in de hotelgarage. Karim Kazi, een van de vaste chauffeurs van het hotel, heeft daarna een jaar lang met het vehikel rondgereden en zich meermaals beklaagd over de slechte staat van het voertuig. “Twee maanden voor de crash heeft hij letterlijk tegen hoteldirecteur Frank Klein gezegd dat hij de wagen van de hand moest doen. ‘Hij moet uitgebalanceerd worden. Boven de zestig per uur is hij niet te houden. Dan rammeltelt hij hij langs alle kanten’, zei Karim Kazi. Kazi. Maar er is niets gebeurd met t zijn zijn klacht”, zegt Pascal Rostain.
De man in de Fiat Uno
De drie journalisten slaagden en er er ook in om de man in een witte Fiat Fiat Uno te identificeren die kort voor voor de crash in de Parijse Almatunnel nnel lichtjes aangetikt werd doorr de de Mercedes van Dodi en Di. Omdatmdat hij zelf geen schuld had aan het t onaren ongeval werd zijn naam al die jaren angstvallig geheim gehouden,den, maar Rostain en co. kwamen hem hem toch op het spoor.
“Het is een 22-jarige Fransman van van Vietnamese afkomst. Hij zag in zijn zijn achteruitkijkspiegel hoe de Mercedes rcem”, in volle vaart op hem afkwam”, zegt Jean-Michel Caradec’h.c’h. “Henri Paul raakte de Fiat achteraan, terrole verloor daardoor de controle over zijn stuur en ramde frontaal aal een pijler van de tunnel. De jongemangegeerijn zag de crash voor zijn ogen gebeuren. Hij werd achteraf ondervraagd, maar de politie heeft zijn naam niet vermeld in het dossier ier om hem te beschermen tegen de de media.”