Aanhouding van 72 uur weggestemd
Verlenging van aanhoudingstermijn tot 72 uur wordt weggestemd in de Kamer
BRUSSEL - De aanhoudingstermijn voor terreurverdachten wordt niet verlengd van 24 naar 72 uur. Er werd daarvoor gisteravond in de Kamer geen tweederdemeerderheid gevonden, nodig om de grondwet te wijzigen. Het is een pijnlijke nederlaag voor premier Michel. Hij had die verlenging in het parlement beloofd, in de emotionele nasleep van de aanslagen in Parijs.
De aanhoudingstermijn voor terreurverdachten wordt niet verlengd van 24 naar 72 uur. De meerderheid is er gisteravond in de Kamer niet in geslaagd genoeg zetels te verzamelen om de grondwet te wijzigen. Premier Michel lijdt zo een pijnlijke nederlaag.
BRUSSEL -
Het gebeurt zelden dat een wijziging van de grondwet aan de voltallige Kamer wordt voorgelegd zonder dat de meerderheid zich op voorhand verzekerd weet van minstens 100 van de 150 zetels, de tweederdemeerderheid die nodig is om de grondwetsartikels te wijzigen.
Toch gebeurde net dat gisteren. Want na meer dan anderhalf jaar gepalaver in de commissie terreurbestrijding, bleek er maar geen tweederdemeerderheid te vinden om de aanhoudingstermijn te verlengen van de huidige 24 naar 72 uur. Premier Michel had dat in het parlement beloofd in de emotionele nasleep na de aanslagen in Parijs in november 2015. Maar dat bleek gemakkelijker gezegd dan gedaan. Een tweederdemeerderheid was onvindbaar. En dus gokten meerderheidspartijen N-VA, CD&V, Open Vld en MR door het wetsvoorstel dan maar naar de plenaire zitting te brengen, in de hoop dat iedereen daar kleur zou bekennen. In het beste geval zou het wetsvoorstel met wat geluk (door eventuele afwezigheden bij de oppositie) door de Kamer kunnen worden geloodst. In het andere geval zou de oppositie moeten uitleggen waarom ze tegen een strengere bestraffing van terrorisme zijn. Een moeilijke oefening dezer dagen.
Hoogzwanger
Die gok draaide gisterenavond verkeerd uit. De stemming, na vier uur debat, eindigde op 97 tegen 52. Daardoor lijdt vooral premier Michel, die het hele proces in gang zette, gezichtsverlies. Bovendien was zijn voorstel om tot 72 uur te gaan, al afgezwakt door het compromis dat de meerderheid sloot met oppositiepartij cdH. In het uiteindelijke voorstel dat gisteren aan de Kamer werd voorgelegd zou de aanhoudingstermijn worden verlengd tot 48 uur voor alle verdachten, met een mogelijke verlenging met nog eens 24 uur in geval van terrorisme. Naast de steun van cdH, spraken ook Vlaams Belang, het onafhankelijke duo Vuye-Wouters en de Franstalige Parti Populaire hun steun uit. Dat Vlaams Belangkopman Filip Dewinter in zijn tussenkomst liet uitschijnen dat hij in ruil voor zijn drie zetels ook beloftes van de meerderheid had gekregen in andere dossiers, deed veel wenkbrauwen fronsen. Probeerde Dewinter de meerderheid uit elkaar te spelen of werd het cordon sanitaire geschonden? Maar zelfs met de omstreden steun van Vlaams Belang, geraakte de meerderheid dus niet aan genoeg zetels. Samen hadden ze er 98 van de 150, maar Vanessa Matz (cdH) was afwezig. De oppositie had op haar beurt letterlijk iedereen opgetrommeld, zelfs de hoogzwangere Nawal Ben Hamou (PS) kwam voor de gelegenheid naar het parlement. De boodschap was duidelijk: 72 uur, over ons lijk.
Naar 48 uur
De kans om de aanhoudingstermijn op te trekken tot de door Michel beloofde drie dagen is na deze stemming helemaal verkeken. Aan de andere kant toonden wel alle partijen zich gisteren bereid om tot 48 uur te gaan. Ook de oppositie. In dat opzicht is deze hele discussie wel een overwinning, want enkele jaren geleden was daartegen nog veel verzet, vooral vanuit de hoek van de PS. Eenmaal de wonden van deze nederlaag gelikt zijn, zal er wellicht een nieuw wetsvoorstel worden ingediend dat de algemene aanhoudingstermijn optrekt tot 48 uur. Ook voor terreurverdachten. Want alle partijen zijn het er nu roerend over eens dat er dringend actie nodig is om iets te doen aan de onvoldoende tijdspanne van de huidige 24 uur die onderzoeksrechters vandaag hebben om iemand aan te houden. Daarmee is ons land stilaan een anachronisme in Europa is geworden. Dat beseft iedereen.