“Hulp binnen 300 seconden”
Triamant in Velm opent laatste fase van assistentiewoningen
100 gezinnen half uur zonder stroom
Een kabelbreuk bij Infrax zorgde donderdag om 10 uur voor een stroompanne bij een 100-tal gezinnen in het zuiden van Alken en Wellen. De panne duurde ruim 30 minuten. De stroompanne bleef beperkt tot een paar straten in Alken waaronder de Pleinstraat en met enkel uitlopers naar Wellen en Ulbeek. “De oorzaak was een technisch defect op een middenspanningskabel die twee verschillende stroomcabines met elkaar verbindt. De panne had niets met werken te maken en is uitzonderlijk maar niet uit te sluiten, het is en blijft techniek. Wij hebben er alles aan gedaan om het probleem zo snel mogelijk op te lossen door te om te schakelen en de stroom via een ander circuit tot bij de cabine te brengen waarna het defect kon worden hersteld. Alles samen heeft de stroomuitval geen 30 minuten geduurd, “zegt Bjorn Verdoodt van Infrax.
Deel van Nieuwstraat krijgt nieuw wegdek
De laatste 60 zorgflats van Triamant in Velm zijn klaar. Hiermee is het project aan het kasteel van Peten helemaal af. Op de site komen ook enkele gezinnen met kinderen wonen. Intussen wordt Limburg volgebouwd met allerlei flats voor senioren waarvan er 2.425 erkend zijn als assistentiewoningen. Triamant wil het anders en beter. “Bij ons krijg je hulp in 300 seconden terwijl de wet 30 minuten vraagt”, zegt Jo Robrechts, CEO van Triamant. Serviceflats, seniorenflats, ze worden overal gebouwd en vaak is die naam maar wat opsmuk om piepkleine studio’s voor veel geld te verkopen of te verhuren. De wet is eigenlijk heel eenvoudig, je krijgt een erkenning van minister Vandeurzen (CD&V) als je aan een aantal voorwaarden voldoet: een flat moet minimaal 40 vierkante meter groot zijn, je moet op een of andere manier (telefonisch) verbonden zijn met een zorgverstrekker die binnen de 30 minuten ter plekke moet komen, en er moet een halve dag per week een woonassistent aanwezig zijn. Maar daarnaast bestaat er ook een systeem waarbij flats gewoon moeten worden gemeld. Daar doet de projectontwikkelaar wat hij wil. Dat ‘melden’ wordt afgeschaft.
“Je zou trouwens eens moeten bekijken hoeveel er van die flats die ze overal bouwen ook echt gebruikt worden”, zegt Jo Robrechts. “Cijfers zijn er niet, maar ik schat de leegstand op de helft, terwijl de onze uit de vorige twee fases allemaal bewoond zijn. Wij hebben een totaal ander concept waarbij we er ook voor zorgen dat bewoners zo lang mogelijk gezond blijven. We zijn ook geen gewoon woon-zorgcentrum met wat zorgflats erbij, we willen een buurt creëren waar van alles te doen is. We organiseren activiteiten, we laten hen bewegen, zwemmen, ze kunnen eten in hun flat laten serveren of ze kunnen ’s middags voor een driegangenmenu naar het kasteel. Daar betalen ze dan 8,5 euro voor als ze een abonnement nemen. Of we nemen hen mee op uitstap, ze kunnen een auto delen, met of zonder chauffeur. We hebben hier ook een winkel en een kapper.”
“We laten hen ook zo lang mogelijk zelfstandig in hun flat wonen, bij ons is er geen beperking op het aantal oproepen voor hulp”, zegt site manager Heidi Werckx. “Dat heb je op sommige andere plaatsen wel, daar verhuis je naar het woon-zorgcentrum zodra je meer dan een aantal keren per maand hulp nodig hebt.”
En de prijs? “Vanaf 39,5 euro per dag, dat is een stuk goedkoper dan een bed in een woon-zorgcentrum.”
Triamant werkt ook met obligaties. “Maar je bent vrij om daarop in te tekenen of niet. Als ze je wel neemt, gaat de opbrengst van 3 procent af van je factuur.”
Jonge gezinnen
Indertijd werd aangekondigd dat er ook gezinnen met jonge kinderen op de site zouden komen wonen. Want dat is het concept: mixen van mensen van allerlei leeftijden. “Nu is het zover. De vijf woningen die we daarvoor voorzien hebben zijn klaar, de eerste gezinnen gaan hier binnenkort komen wonen. De kinderen zullen blij zijn met het zwembad”, zegt Werckx.
Haken
Maria Dupont (87) en Herbert Minten (90) wonen in een assistentiewoning. “Al vijf jaar”, zeggen ze. Maria haalt er een grote doos vol knuffels bij. Allemaal zelf gehaakt tijdens een van de activiteiten. “We missen hier wel de grote winkels”, zegt Herbert. Maar er is beterschap in zicht. “We gaan proberen om een keer per week met de bewoners naar de markt te gaan”, zegt Heidi. Koken doen ze meestal niet meer. “Tenzij ik eens goesting heb in frieten”, zegt Maria. “Eten doen we in ons appartement, dat hebben we indertijd zo afgesproken.”