“Ik ben een bewonderaar”
Rick de Leeuw neemt zijn hoed af voor schrijver en rokkenjager Casanova
“Muziek vond ik lange tijd iets voor mensen die niet konden voetballen. Ik had een beetje medelijden met hen”, zegt zanger en schrijver Rick de Leeuw (56). Voetballegende Johan Cruyff was alleenheerser tegen de muur van zijn jongenskamer. “Maar dat veranderde allemaal toen ik op mijn zestiende The Jam zag optreden.”
HEERS -
De punkband van Paul Weller zette de wereld van Rick de Leeuw op zijn kop. “Plots vond ik voetbal iets voor mensen die nooit The Jam hadden gezien. In de muziek van The Jam zat energie en enthousiasme, het kwam heel dicht bij de sensatie die je voelde als je een doelpunt maakte”, vertelt Rick de Leeuw in café Bij Rita in Heks. De deelgemeente van Heers is sinds een dik jaar de uitvalsbasis van de voormalige frontman van de Nederlandse rockband Tröckener Kecks.
Jaloezie
Vrijdag valt het verdict. Dan weten we wie de Wanatoeprijs 2017 wegkaapt. Met die onderscheiding plaatsen Het Belang van Limburg en huis voor actuele kunst Z33 de beste afstuderende kunststudenten in Limburg op een ereschavotje. In de aanloop naar de uitreiking laten we elke dag een bekende cultuurliefhebber aan het woord. Welke
artistieke helden zouden zij graag in de bloemetjes zetten? Hij zal het een paar keer herhalen tijdens ons gesprek: “Ik ben een bewonderaar”. “Hoe meer je doet en ziet, hoe duidelijker het wordt wat je eigen beperkingen zijn en hoe onwaarschijnlijk getalenteerd andere mensen zijn. Ik presenteer elk jaar klassiekemuziekfestival B-Classic in Haspengouw. Als ik iemand als Justus Grimm cello zie spelen, kan ik daar met open mond naar zitten kijken.” Het is een dunne lijn tussen bewondering en jaloezie. “Het zijn twee kanten van dezelfde medaille. Gelukkig heb ik tijdig ingezien dat ik blij moet zijn dat andere mensen andere keuzes maken en mij daarmee veel plezier bezorgen. Ik mag er niet aan denken dat ik bij alles wat ik zie, denk: dat moet ik ook kunnen. Voor je het weet, zit ik anderhalve dag per week een cello in twee te zagen.” (lacht)
Hij stond al tien jaar op een podium voordat hij zichzelf als een rockzanger ging zien. En dan nog. “Met de Kecks traden we elk jaar op in de Paradiso in Amsterdam. Een thuismatch voor een uitverkochte zaal. Vanuit de kelder van de Paradiso moet je een trapje op naar het podium. Bij elke trede groeide het besef dat al mijn hel- den diezelfde trap hadden bestegen terwijl ik in de zaal stond. Die lange weg naar boven deed me beseffen dat ik nooit in de buurt van mijn idolen zou komen.”
Hij heeft er nooit naar gestreefd om zijn voorbeelden te ontmoeten, ook niet toen hij zelf een beroemdheid werd in de lage landen. “De enige held van me die ik persoonlijk ontmoet heb, is Johan Cruyff. Ik heb een roman geschreven, ‘De laatste held’, waarin hij een belangrijke rol speelt. Ik mocht hem tijdens een lunch een exemplaar overhandigen. Ik weet nog dat ik tegenover hem zat en het jammer vond dat ík daar zat en niet mijn twaalfjarige versie. Die zou daar veel meer van genoten hebben. Op mijn veertigste was mij idolatrie wel voorbij.” Voor een bewonderaar als De Leeuw is het haast onbegonnen werk om één artistieke held boven alle andere te plaatsen. Twee koffies lang wikt en weegt hij. Schrijver Remco Campert met wie hij een tournee deed? “Gouden herinneringen”. Zijn muzikale compagnon Jan Hautekiet? “De elasticiteit van zijn denken is onbegrensd”. Of de Brusselse dichter Jan Smeken, die hij “een vriend uit de zestiende eeuw” noemt?
Spraakgebrek
Het wordt een verrassende keuze: Giacomo Casanova, de achttiende-eeuwse schrijver die vooral als rokkenjager voortleeft. “Zijn imago doet zijn overige talenten schromelijk tekort”, zegt De Leeuw. “Hij sprak vijf talen, heeft heel Europa doorkruist en een libretto geschreven voor Mozart. Voor een wonderschone gravin met een spraakgebrek heeft hij in één nacht een toneelstuk geschreven waarin de vrouwelijke hoofdrol een tekst had zonder een enkele ‘s’.” Van Casanova’s vierduizend pagina’s memoires hebben alleen zijn seksuele escapades de tand des tijds overleefd. “Jammer, want als je zijn memoires in hun geheel leest, is het een avontuur dat je door de hele achttiende eeuw leidt”, zegt De Leeuw. “Heerlijk om te lezen.” Een man van wie je wat kan leren? “Ja, met Casanova was ik graag een rockband begonnen.” (lacht)
Vandaag vindt u in deze krant een extra bijlage over de tien laureaten van de Wanatoeprijs 2017. Stemmen voor de Wanatoe Publieksprijs kan via
www.hbvl.be/wanatoe.