“WE WILLEN PRIJZEN

Voor alles moet er een eerste keer zijn. Neem nu een interview met het voltallige bestuur van KRC Genk. Tot voor een maand zou het een te omslachtig rondetafelgesprek geworden zijn. Maar sinds ze na de laatste verkiezingen nog met z’n drieën zijn, leek het ons wel een leuk idee. Antipasti en pasta bij La Posta, veel Genkser kan een lunch niet worden. Peter Croonen (47) , Herbert Houben (45) en Mathieu Cilissen (56), stuk voor stuk geboren en getogen Genkenaars, schuiven aan de vooravond van de voorbereiding op het nieuwe seizoen graag aan en zitten meer dan twee uur lang op dezelfde golflengte. Hoe ze over zes jaar willen terugkijken op hun (eerste) ambtstermijn? “We willen dan prijzen gepakt hebben.” Gelijkgezind en complementair, zo presenteren ze zich ook graag aan de buitenwereld. Croonen, Houben en Cilissen blijken zelfs als voetballer eenzelfde achtergrond te hebben. Ze speelden bij drie verschillende Genkse clubs, maar wel allemaal in de verdediging. Peter Croonen bij Bregel Sport en de uefa’s van Winterslag, vooraleer hij een internationale toptransfer - hij studeerde in Duitsland - naar het niet te onderschatten SV 09 Bübingen versier- De carrière van Houben stokte bij Genk VV, “de scouting was toen nog niet op het niveau van nu”. En Cilissen blonk na zijn opleiding als linksachter bij het onlangs ter ziele gegane FC Zwartberg vooral uit in de zaal. Bij Eb en Vloed lag de nadruk op dat laatste: Vrienden Laat Ons Eten en Drinken. Cilissen supporterde voor Waterschei, zijn twee kompanen voor Winterslag. “Daarom is Thieu zowel ondervoorzitter als secretaris”, grijnst Houben. “Het historisch evenwicht moest bewaard blijven.”

Stabiliteit

Het was Herbert Houben die acht jaar geleden binnen de algemene vergadering van KRC Genk op zoek ging naar een nieuwe bestuursploeg. Hij wilde het wel wagen als clubvoorzitter, maar dan op zijn manier.

“De raad van bestuur was destijds verdeeld in twee kampen: één rond Jos Vaessen en één rond Edgard Troonbeeckx. Ik wilde onze energie positief aanwenden, er heerste te veel negativisme. Daarom kwamen we op met een bestuursploeg. Allemaal mensen met verschillende profielen, een mix van jeugd en ervaring, samen de grootste gemene deler van de algemene vergadering.”

Zo vond Houben financiële expertise bij ondernemer Peter Croonen, advocaat Mathieu Cilissen - “ik ben altijd verdediger gebleven” - beet zich vast in juridische en veiligheidsdossiers. Sade. met Herman Nijs, Jos Vaessen, Johan Van Lierde, Harry Lemmens, Andre Remans en Jean Biesmans vormden ze jarenlang de raad van bestuur. Vaessen en Van Lierde haakten de afgelopen jaren af, de recente bestuursverkiezing van 16 mei decimeerde en verjongde verder het bestuursorgaan. Remans en Lemmens stelden zich niet meer verkiesbaar, Nijs en Biesmans sneuvelden op respectievelijk één en twee stemmen van de verhoogde kiesdrempel. Toen waren ze nog met drie. “Dat was toch even schrikken”, geeft Houben toe. “Ik heb nog gevraagd om de stemmen opnieuw te tellen, dat bleek echter al twee keer gebeurd te zijn.”

Nijs en Biesmans werden uiteindelijk het slachtoffer van een statutenwijziging die bepaalt dat je twee derde van de stemmen nodig hebt om verkozen te worden. “We wilden door die statutenwijziging meer stabiliteit creëren”, aldus Croonen. “Herbert is de eerste voorzitter die - zelfs twee keer - zijn ambtstermijn heeft uitgedaan. Bestuursleden hebben vanaf nu niet alleen twee derde van de stemmen nodig om verkozen te worden, diezelfde meerderheid is nodig om iemand te ontslaan.”

Nieuwe voorzitter

“Bovendien word je verkozen voor zes jaar in plaats van voor vier jaar”, voegt Cilissen toe. “Er was overigens een groot draagvlak voor die statutenwijziging, die bijna unaniem werd goedgekeurd. 45 van de 48 werkende leden van de algemene vergadering stemden voor.”

Omdat ze de democratische stemming wilden respecteren en drie leden ook het wettelijke minimum is voor de raad van bestuur van een vzw, ging het trio de uitdaging aan om de kleinste raad van bestuur uit de clubgeschiedenis te vormen. Met Peter Croonen als nieuwe voorzitter.

“Ik voel me al een tijdje minder fris”, legt Houben uit. “De combinatie met mijn beroeps- en privéleven woog zwaar. Maar ik wil wel mee de ingeslagen weg van professionalisering verderzetten.” Ook Cilissen keek meteen naar Croonen. “Ik bijt me liever op de achtergrond vast in dossiers.” Croonen wilde de uitdaging aangaan. “Ook al ligt het door mijn drukke beroepsleven niet voor de hand. Ik geloof echter sterk in het huidige model, waar we het dagelijks beleid in handen leggen van de directie. Als raad van bestuur moet je professionals de nodige vrijheid durven geven. Al hou ik als voorzitter een vinger aan de pols en hoor ik Patrick Janssens en Dimitri de Condé bijna dagelijks aan de telefoon.”

We leggen nog meer nadruk op de algemene visie van de club. De klemtoon ligt op de jeugd en aantrekkelijk voetbal, dat staat altijd voorop

Spanningsvelden

Dat lijkt ook nodig om probleemsituaties tijdig te aan te pakken. Is het daar de voorbije jaren niet misgelopen, toen het niet boterde tussen de technisch directeur en de trainer? Zowel in de periode Ja-

Mathieu CILISSEN cob-Been als De Condé-Maes lagen interne twisten mee aan de basis van een sportief verval. “Dat is niet zo makkelijk als het lijkt”, zegt Houben. “Ik heb ervoor gekozen om meer verantwoordelijkheid aan de directie te geven, dan kan je hen ook niet voortdurend op de vingers kijken. Bovendien mag je je niet te snel voor de ene of de andere kar laten spannen. Het is immers delicaat, in een mindere periode wordt de zwartepiet makkelijk naar de andere doorgeschoven. Bij hen gaat het om hun professionele carrière, over slagen of mislukken in hun job. In het geval van Peter Maes en Dimitri de Condé zaten we ook nog eens met een doorwinterde trainer, die zich manifesteerde ten opzichte van een beginnende technisch directeur. ” “Daarom leggen we nog meer nadruk op de algemene visie van de club”, onderbreekt Cilissen. “De klemtoon ligt op de jeugd en aanmen