“Kwaad worden helpt niet”
LIVIO LOI BESEFT DAT KENTERING ER SNEL MOET KOMEN
2017 moest zijn jaar worden. Een mooie transfer naar het sterke Leopard Racing, een perfecte fysieke voorbereiding en een pak vertrouwen: Livio Loi was klaar om te knallen. Maar dat draaide eventjes anders uit voor de 20-jarige Helchterenaar. Na zeven GP’s staat The Sniper pas 17de in Moto3. “We krijgen de motor maar niet afgesteld”, sakkert Loi.
Loi begon nochtans vrij aardig aan 2017 door in de eerste drie GP’s telkens punten te sprokkelen. Maar daarna volgden vier nulscores op rij.
“Ik heb al van in het begin van het seizoen, tijdens de testen, problemen met de voorkant van mijn motor”, zegt Loi. “Ik verlies telkens de controle over die voorkant. Ik ben dit seizoen al twaalf keer tegen de grond gegaan. Twaalf! De vorige seizoenen gebeurde dat maar een of twee keer. We krijgen mijn machine maar niet afgesteld op mijn gewicht en rijstijl.”
Nochtans parkeerde Loi zijn Honda in Argentinië op de zesde plaats. “Dat is geen referentie. In Termas de Rio is de motor niet zo belangrijk. Daar kan je zelfs met een standaard set-up uit de voeten.”
Appelen & peren
Joan Mir, ploegmaat van Loi bij Leopard, gaat dit seizoen wél als een speer. De Spanjaard staat zelfs los op kop in het WK.
“‘Zijn materiaal is goed, dan moet jouw motor toch ook top zijn’. Die opmerking hoor ik wel eens”, zegt Loi. “Maar je mag ons niet met elkaar vergelijken. Mir is 15 centimeter groter en weegt ook 10 kilo meer. Hij heeft dus een heel andere rijstijl en een totaal andere afstelling. Ik heb al eens geprobeerd met zijn motor, maar dat ging van geen kanten. Eigenlijk vergelijk je appelen met peren. Positief is dat het team achter me blijft staan. We wijzen niet met de vinger naar elkaar. We moeten samen uit dit dal geraken.”
Eerste stapje
Gisteren probeerden ze bij Leopard Racing al enkele nieuwe dingen uit. Maar dat had aanvankelijk een averechts effect, bleek in de eerste vrije training.
“We gingen helemaal de verkeerde kant op”, zegt Loi. “Niet erg, want dat heeft ons wel in de juiste richting geduwd. In de tweede vrije training ging het een pák beter. Dit is een eerste stapje in de goede richting. Dat geeft vertrouwen, hoop.” En dat heeft Loi nodig. De afgelopen weken waren immers heel frustrerend voor de Helchterenaar. “Omdat ik maar op 70 procent van mijn potentieel kan rijden. Ik kan niet doen wat ik wil. Gelukkig kan ik daar nog redelijk rustig bij blijven. Natuurlijk ben ik ontgoocheld na een race. Dat klote gevoel blijft meestal nog een dagje hangen. Maar daarna herpak ik me. Kwaad worden, helpt toch niet. Ik blijf keihard werken zodat ik klaar ben wanneer de motor top is. Hopelijk gebeurt dat snel. Liefst dit weekend al. Want alleen dan kan ik mijn seizoen nog redden.”