“Stoort me niet, ik heb dezelfde
Dimitri de Condé rekent hem ondanks zijn prille leeftijd, net 18 geworden, nu al tot de inkomende transfers. Het zegt alles over de steile verwachtingen die de Genkse sportief directeur heeft in Edon Zhegrova, die vorig seizoen bij STVV werd weggeplukt. Edon zelf, die intussen twee jaar in ons land verblijft en al een aardig mondje Nederlands spreekt, twijfelt evenmin aan zijn capaciteiten. In eigen land wordt hij de Kosovaarse Messi genoemd. Op z’n minst voorbarig. Maar het stoort de youngster niet. Integendeel. “Leuk vind ik dat. Ik heb nu eenmaal dezelfde speelstijl als Messi.” Het was Roland Duchâtelet die zich in juni 2015 ontfermde over de familie Zeghrova, nadat die in ons land gearriveerd was. Pa kreeg zelfs een job, zoonlief kon zijn voetbalcarrière voortzetten bij de Kanaries. Maar afgelopen winter daagde Genk plots op en verhuisde het gezin naar Hasselt. Edon kwam bij de Genkse beloften onder de beschermende vleugels terecht van het duo Olivieri-Ribeiro. Zijn vuurdoop komt er dit seizoen, want om de FIFA niet voor het hoofd te stoten, mocht hij bij de Kanaries en de Genkies vanwege zijn jeugdige leeftijd geen contract tekenen. Hij moest dus vrede nemen met trainingen en oefenpartijtjes. “Gelukkig is die periode achter de rug”, vertelt Edon in Horst. “Ik heb onlangs een contract getekend. Eindelijk mag ik wedstrijden met inzet spelen. Ik kijk ernaar uit. Ik hoop dat ik in de voorbereiding de nodige speelkansen krijg en dat ik in de competitie ook al minuten kan maken bij de eerste ploeg. In
Edon ZHEGROVA het begin zal het me ongetwijfeld aan matchritme ontbreken. Maar dat kan er enkel komen door te spelen. Ik heb tijdens mijn vakantie in Pristina, waar mijn roots liggen, het trainingsschema dat ik had meegekregen, strikt gevolgd. Ik begin dus niet vanaf nul aan de voorbereiding.”
Dat Zhegrova junior getalenteerd is, staat buiten kijf. “Heb je al filmpjes van mij gezien op YouTube?” vraagt hij zelfbewust aan ondergetekende. Nu dus wel. Wat we zien, is een jonge gast met een uitzonderlijke technische bagage en een heerlijke linker. Snel, beweeglijk en dribbelvaardig is hij ook. Maar, minpuntje, een tikkeltje balverliefd. Wat verder opvalt: het zelfvertrouwen dat hij uitstraalt, soms op het randje van het uitdagende af. Zijn blonde bles en zijn bizar kapsel getuigen van een eigen willetje. “Mijn voorkeur gaat uit naar de positieve van rechtsbuiten”, zegt hij zonder aarzelen. “Met mijn linker naar binnen knijpen en dan afdrukken, dat is mijn ding. Maar ik trek ook op de linkerkant en centraal mijn streng. Allemaal geen probleem.”
Dat onderstreepte hij eind vorig seizoen al, toen hij met mondjesmaat mocht meetrainen met de grote jongens. “Maar ik heb toen gemerkt dat ik op fysiek vlak nog sterker moet worden”, beseft Edon. “Daar werk ik nu aan.”
Besnik Hasi
Met mijn linker naar binnen knijpen en dan afdrukken, dat is mijn ding. Maar ik trek ook op de linkerkant en centraal mijn streng. Allemaal geen probleem
Best mogelijk dat Genk dus een opvolger in huis heeft voor Besnik Hasi. “Ik ken hem”, knikt Zhegrova. “Het aantal Kosovaren dat de stap zet naar een club in West-Europa, is uiterst klein. Dan moet je al heel goed zijn. Zelf kom ik van KF Pristina, de recordkampioen in Kosovo. Die club speelt momenteel zelfs in de Europa League.” Sinds deze week heeft hij er in Nederlands-Limburg zowaar een land- en clubgenoot bij. Hij ligt er samen op de kamer met Visar Bekaj, een doelman die wordt afgetest door Genk. “We hebben nooit samengespeeld”, weet Edon. “Hij is enkele jaren ouder dan ik. Ik ben in Pristina vertrokken, toen ik nog bij de jeugd zat. Hij zit nu in de eerste ploeg en hij is doelman van de nationale ploeg van Kosovo.”
Zelf heeft Edon nog niet voor zijn land gespeeld. Voorlopig wil hij dat ook nog niet. “Ik houd alle deuren open. Ik zal wel zien wat de toekomst brengt.”
Wie weet, draagt hij ooit het shirt van de Rode Duivels. In eigen land zijn ze alvast gek van hem. Hij wordt er de Kosovaarse Messi genoemd. Volgens Zhegrova senior worden de prestaties van Edon zelfs al gevolgd door grootmachten als AC Milan en Barcelona. Een zware erfenis? “Integendeel. Ik vind dat leuk”, haalt Edon de schouders op. “Mijn speelstijl is dezelfde als die van Messi. Al van toen ik tien jaar oud was, word ik vergeleken met hem. Het stoort me niet.”