“Ik voetbal niet om te scoren”
Tessa Wullaert wil dit EK de hype rond de Red Flames nog verder aanwakkeren
Onze ster Tessa Wullaert (24) heeft dit Europees kampioenschap een nog veel belangrijkere opdracht dan scoren: het Belgische vrouwenvoetbal op de kaart zetten. De spits is naast sportieve ster van het elftal vooral boegbeeld en uithangbord van de volledige sporttak. “Mijn agenda zit goed vol, maar iets wat aandacht voor het vrouwenvoetbal met zich kan meebrengen, kan ik niet weigeren.” Tessa WULLAERT
Red Flame #GRLPWR. De klinkers zijn niet nodig om de hashtag te kunnen lezen. Girlpower is het motto van Tessa Wullaert, het staat ook op haar linkerenkel getatoeëerd. “Omdat ik het chic vind dat er meisjes zijn die voetballen.” Duidelijk.
Wullaert zelf begon haar voetbalcarrière zoals zo veel Red Flames tussen de jongens, maar kreeg in haar tienerjaren tegenkanting. Jaloerse spelers en ouders die niet begrepen waarom een meisje speelgelegenheid kreeg ten koste van een jongen. “Voetbal was toen voor mij gewoon puur plezier”, zei Wullaert daar eerder al over. “Ik stond daar niet bij stil, dat mensen mij uitlachten, of zo.” Stoppen was er toen niet bij. De spits trok naar een vrouwenploeg, waar ze wel de nodige steun kreeg, overtuigd werd van haar uitzonderlijk talent en snel wist door te breken. Vol ambitie om het te maken.
Voorbeeldfunctie
Wullaert is voor veel voetballende meisjes dan ook hét voorbeeld. Een speelster die in België studies kon combineren met voetbal op het hoogste niveau, om nadien naar een buitenlandse topploeg te trekken waar ze zich financieel onafhankelijk volledig op het voetbal kon storten. “Als ik in Wolfsburg ben, kan ik me volledig op het voetbal focussen”, zegt Wullaert nu. “Maar in België is het wel druk. Dan schipper ik tussen familie, vrienden en zaken die ik kan doen voor het vrouwenvoetbal. Ik weet dat als er iets van mij in de media verschijnt, er dan aandacht geschonken wordt aan het vrouwenvoetbal. Dat wil en kan ik niet laten liggen.”
Meter Special Olympics
Zo komt het dat Wullaert overal opduikt. “Ik probeer wel altijd doelen te zoeken die bij mij passen. Ik heb een pleegbroer met een mentale beperking die voetbalt in een G-ploeg. Ik was dus heel blij dat ik iets kon doen voor de Special Olympics. Dit jaar hebben veel tornooien de vraag gesteld of ik iets kon bijdragen, maar je kunt nu ook weer niet overal opduiken. Dat komt jouw waarde als merk ook niet ten goede.” Er zijn tegenwoordig zo veel aanvragen dat wie met Wullaert in zee wil gaan niet meer langs de speelster zelf kan passeren. De spits laat haar extrasportieve zaken regelen door het mediabedrijf 90/24 Sports, waar ze samenwerkt met ex-bondsmedewerkers Pieter Maenhout en Maarten Dedobbeleer. “Zij verwerken en controleren alles. Het is de bedoeling om zowel mezelf als het vrouwenvoetbal in the picture te zetten, maar ik zou nooit iets doen als er geen positieve link zou zijn met het vrouwenvoetbal. Ons voetbal op de kaart zetten blijft mijn hoofdprioriteit.”
65 procent kans
En daar kan dit EK een zeer belangrijke rol in spelen. Wullaert – die met Adidas ook een eigen schoenensponsor heeft – moet uitblinken als ze de hype rond de Red Flames verder wil aanwakkeren. Jong en oud, medespeelsters en fans zullen naar haar kijken. “Vaak krijg ik voor een match te horen: Allez, scoor er eentje, hé. Die woorden haat ik. Ik ga het veld niet op om te scoren, wel om goed te voetballen en de ploeg aan de zege te helpen. Dat wil ik ook doen op het EK. Ik weet niet of het door het EK komt, maar er zijn de laatste tijd matchen geweest waarin we met te veel angst speelden en zo een klein halfuur of zelfs een volledige helft nodig hadden om in ons ritme te komen. Dat mag op het EK echt niet gebeuren. Ik wil de ploeg mee aan het voetballen krijgen. Als dat lukt en alles zit mee, dan hebben we een goede kans. 65 procent, zeg ik. Ik schrijf ons zeker niet af.” Maar wat als dat niet lukt? Wat als een zege in de EK-opener tegen Denemarken uitblijft? Ook dan zal iedereen naar Wullaert kijken. “Ik ben wel benieuwd hoe de media zullen reageren als het tegenslaat en of de hype rond onze ploeg dan wat zal gaan liggen. Maar van persoonlijke gevolgen lig ik helemaal niet wakker. We staan met elf speelsters op het veld en zijn met 23 in de volledige selectie. Vier jaar geleden, bij het vorige EK in Zweden, zat ik nog gewoon op de tribunes als supporter. Nu mag ik meedoen. Dan voel je niet die druk dat het allemaal op jouw schouders terechtkomt.”
Bij het vorige EK in Zweden zat ik nog gewoon als supporter in
de tribune