“Honing droop van de muur”
Bijenzwerm in spouwmuur van huis Kattenbos
Jarenlang had Muriel Driessen (45) uit Kattenbos zonder het te beseffen ongewenste gasten in huis. Een enorme bijenzwerm had zich genesteld in een smalle spouwmuur van haar huis. “De jongste jaren droop de honing van de muur in onze badkamer. In de muur moest dus wel een honingraat zitten van enkele vierkante meters”, aldus Driessen, die de hulp inriep van een imker. Die zag geen andere optie dan met pijn in het hart het bijennest te verdelgen. “Enkele jaren geleden waren er al de eerste tekens aan de wand. We hadden in het begin last van veel bijen in de badkamer”, schetst Muriel. “De jongste jaren werd het almaar erger. In die mate zelfs dat er een brij langs de muur begon te lopen. Wat we toen nog niet wisten, was dat dat honing was. Toen we op vakantie waren, was het op een gegeven moment zo erg dat onze buren belaagd werden door hele zwermen bijen. Ze hebben meteen een imker gebeld. Aan de gevel bevestigde hij toen een soort kast om de koningin te vangen. De bijen zijn echter nooit echt verdwenen. In mei van dit jaar droop de honing weer langs de muur. En deze keer vonden we ook kleine kruimels. Uiteindelijk hebben we via Facebook een vriendelijke imker gevonden die ons wou helpen.”
Onbewoond
Door een stuk van het plafond weg te nemen, ontdekte hij een enorme honingraat. “Maar die was nog niet bewoond. Het was slechts een uitbreiding van het oorspronkelijke nest, dat nog veel groter moest zijn. En dat bevond zich in de spouwmuur. Exact kunnen we het dus niet weten, maar die zou gerust enkele vierkante meters groot kunnen zijn. Er zat niets anders op, de imker heeft met pijn in het hart de bijen moeten verdelgen. Door verbouwingen de voorbije jaren was de spouwmuur een binnenmuur geworden die we niet zomaar kunnen slopen. Er zit niets anders op dan de achtergebleven honingraat te laten vergaan. De verwachting is dat dit toch enkele jaren kan duren. Ondertussen zullen er muizen worden aangetrokken door de honing, maar dat moeten erbij nemen.”
Opnieuw
“Heel ongewoon is dit voorval niet”, vertelt de Lommelse imker Ton Keunen, die de familie ter hulp schoot. “Bijen wonen van oudsher in holtes. Aangezien die in de vrije natuur steeds schaarser worden, zoeken ze een onderkomen dichtbij mensen, in spouwmuren of oude schoorstenen. Eenmaal ze zich daarin hebben gevestigd, is het voor ons heel moeilijk om ze daar nog uit te krijgen. Als je zo’n nest niet helemaal kan slopen en er nog larfjes achterblijven, is de kans groot dat binnen enkele weken een cyclus met een nieuwe koningin opstart.” Voor een imker beslist om een nest te verdelgen, gaat hij niet over een nacht ijs. “Een bijennest wordt in principe niet verdelgd. De bij heeft het in onze moderne wereld heel moeilijk om te overleven. Mijn persoonlijke mening is dat een imker ook de taak heeft om mensen te helpen die overlast hebben van bijen. Een nest verdelgen is dan echt de laatste optie. Dit gebeurt ook in overleg. Maar als mensen zich niet meer veilig voelen in hun eigen badkamer, kan je niet anders.”
Wie trouwens vermoedt dat hij een bijennest in huis heeft, belt best meteen een imker. “De brandweer krijgt ook vaak telefoontjes,
maar die houden zich bezig met wespen. Voor bijen verwijzen ze door naar ons.” Driessen heeft er alvast een interesse voor bijen aan overgehouden. “Door het contact met de imker is er wel een wereld opengegaan voor ons. Hij heeft ons ook gerustgesteld. Bijen steken ook nauwelijks,we hebben nooit een prik gehad. Het probleem is dat de honing ook wespen aantrekt, en daar zijn we wel geducht voor. Voorlopig zijn we er nog niet van af.”