Drie festivals voor de prijs van één BESTE GITAARSOLO:
Uitverkocht Rock Herk etaleert Belgische muzikale weelde
Hoe weelderig de Belgische muziekscene is, dat toonde Rock Herk 2017 meer dan ooit aan. Haal alle landgenoten van de affiche, en je houdt bijna niets meer over. Soit: ze zorgden ook voor memorabele momenten. Een overzicht van de meest beklijvende momentopnames en andere overpeinzingen.
Warhaus
Elegantie! Présence! Maarten Devoldere heeft het. Muzikaal verkende hij donkere universa tussen Tom Waits, Robbie Robertson en Serge Gainsbourg. Maar dé hoofdrol was weggelegd voor gitarist Jasper Maekelberg die ergens halverwege de set een verbluffende solo uit zijn snaren kneep: atypisch, onorthodox, maar o zó raak.
MEESTE LUCHTMATRASSEN: Rave Our Souls
Vrijdagavond was er niet alleen het herenigde Millionaire, ook de gele smileypausen van Rave Our Souls kwamen nog eens eenmalig samen. Uiteraard inclusief een leeggeroofde badspullenwinkel. Luchtmatrassen, een zwevende zwaan en een joekel van een smileybal hosten rond in de tent terwijl het duo aanvankelijk niet strooide met de klassiekers in het genre, maar de set netjes opbouwde tot een climax waar Slayer op een muur van junglebeats crashte.
MEESTE HITS: Black Box
Revelation/Dr Lektroluv
Een ex aequo, want Dr Lektroluv bediende het publiek op zijn wenken met zowat alle elektrohits van de afgelopen tien jaar netjes op een rij. Een dag later maakte Black Box Revelation zijn status van headliner waar met een imposante greep uit hun oeuvre. ‘War Horse’, ‘Never Alone/Always Together’, ‘Love Licks’, ‘Heart Of Gold’ van Neil Young… Jan Paternoster ging zelf op zijn knieën om Rock Herk te bedanken voor zoveel toegeworpen liefde. Had ook goed gewerkt op Blues Peer.
BESTE STRAATLAWAAI: Gallops
Nieuw dit jaar: extra concertjes op de straat tussen de twee festivalweides. Gallops mocht de honneurs voor de eerste keer waarnemen. Heel tof: je krijgt als toeschouwer het gevoel dat je een beetje mee op het podium staat. Gallops’ instrumentale trip – een mix van hoekige gitaren, funky koebellen en elektronica – belandde niet in een doodlopend zijpaadje maar werd vrijdag een van de beste concerten.
MAKKELIJKSTE KEUZE: Mr Critical in plaats van Dog Eat Dog
Jongens, wat klonk Dog Eat Dog slécht. Plus: de band speelde futloos. Na een kwartier hadden we er al genoeg van en wandelenden we 30 meter verder richting Mr Critical die een fantastische mix serveerde van Afrikaanse en latino ritmes, funk, reggae en hiphop. In het slotakkoord fuseerde Rock Herk met Afro Latino, maar via Goe Vur In Den Otto ook met Graspop. En zo pendelden we van Tenor Saw naar Black Sabbath en weer terug naar Daddy Yankee’s ‘Gasolina’ bij The Whatevers. Drie festivals voor de prijs van één. Tel je winst maar uit.
BESTE GEKRIJS: Oathbreaker
Er stond dit jaar één band uit België op Roskilde én Herk, en dat was Oathbreaker. Waar we het een dag eerder bij Brutus niet voelden, kwam dit wél binnen. Fantastische overschakelingen van metal naar shoegaze en met een zangeres die je het ene moment via sirenenzang in je tent lokt om vervolgens je darmen uit te rukken met demonisch gekrijs.
MEEST GELACHEN: Meuris/holle bolle Trump
Oké mensen. Als Meuris u tijdens een optreden vraagt of u van Halen bent: niet die handjes opsteken, tenzij u het fijn vindt om aan een pispaal te worden genageld. En ‘Bimbo van het jaar’ werd aan het lief van de drummer opgedragen. Lachen! Meuris was niet alleen grappig, maar ook doeltreffend met een mix van oud en nieuw. Toch zouden we de band eens graag een Radioheadeke zien doen, met ook een aanbod van songs als ‘Als Techniek Faalt’ en ‘Fonkeling’.
Ook grappig: Rock Herk bedacht een manier om petflesjes in te zamelen door een bord met drie Donald Trumps te plaatsen. Wie recht in de muil van den Donald mikte, kon een vipupgrade winnen. Slim én doeltreffend.
MEEST GEMIST:
Een snuif van het oude Rock Herk
Kortom: u en ik, we hebben ons geen seconde verveeld. Rock Herk is nog old skool: je kan er als je gsm niet werkt afspreken naast een begaaide punker met een groene hanenkam, stagediven en crowdsurfen mag nog en pissen kan gratis. Maar we missen in één opzicht het oude Rock Herk: ultra-alternatieve internationale bands die je al dan niet het bloed uit de oren spelen ontbraken dit jaar. Iets als H09909 bijvoorbeeld. Moet nog altijd kunnen, zodat de link met de rijke geschiedenis van dit festival niet helemaal verloren gaat.