Koterijen
Het worden spannende dagen voor de federale regering. Na de (voor)laatste ministerraad vandaag en de Nationale Feestdag morgen, staat premier Michel niets nog in de weg om de landing in te zetten naar zijn grote zomerakkoord. Dat komt er enkel als N-VA, CD&V, Open Vld en MR er de komende dagen in slagen om de vredespijp te roken over de begrotingen 2018 en 2019, een rist socio-economische maatregelen en een Arco-oplossing. Vooral de CD&V-eis voor eerlijke fiscaliteit (inclusief meerwaardebelasting) en de verlaagde vennootschapsbelasting – het strijdpunt van N-VA – staan dit soort akkoorden al langer in de weg. Tussen de 43 voorstellen die premier Michel als basis voor zijn onderhandelingen gebruikt, staan er enkele die absoluut hun waarde hebben. Andere doen dan weer de wenkbrauwen fronsen, bijvoorbeeld het voorstel voor een nieuwe belasting op de effectenrekening die beleggers gebruiken om hun aandelen te beheren. Dat klinkt sympathiek, maar is het allerminst. Moet een belegger die zijn aandelen in waarde ziet dalen, die taks ook betalen? Geldt deze taks enkel voor de Marc Couckes van deze wereld of ook voor de kleine belegger? N-VA en Open Vld vinden alvast dat de taks enkel moet gelden voor grote vermogens. Hebben ze het dan over beleggers met aandelen ter waarde van een miljoen euro of meer? In dat geval begint deze taks verdacht veel te lijken op de miljardairstaks waar het ultralinkse PVDA al zo lang om vraagt. Water en vuur verzoenen, het kan dus. Ook bij CD&V moeten ze zich serieus in hun koffie hebben verslikt, want in de plaats van een meerwaardebelasting krijgt de partij plots een echte vermogensbelasting voor grote beleggers cadeau. Terwijl dit voorstel individueel beleggen via een effectenrekening wil bestraffen, pleit minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA) er doodleuk voor om pensioensparen via pensioenspaarfondsen fiscaal aantrekkelijker maken. “Fiscale lobbyhorror” noemt fiscaal expert Michel Maus dit.
Alsof dat nog niet genoeg is staan nog enkele andere fiscale koterijen in de steigers, zoals de versoepeling van winstdeelname voor bedrijven, de verlaagde roerende voorheffing voor kmo’s en de verlaging van de SZ-bijdragen voor starters om er enkele te noemen. Hoewel een vereenvoudigde fiscaliteit ook een mantra van deze regering was, kiest ook zij voor fiscale veranda’s, tuinhuisjes en koterijen. Ondertussen blijft een minimumbelasting voor multinationals dode letter en wordt het begrotingsevenwicht weer losgelaten. Dat is zonde, zeker voor een regering die visionair wilde zijn, die de belichaming wilde zijn van de kracht van de verandering.
Hoewel een vereenvoudigde fiscaliteit ook een mantra van deze regering was, kiest ook zij nu voor fiscale veranda’s, tuinhuisjes en koterijen