Onze-Lieve-Vrouw!
De Ronde van Frankrijk zit er bijna op. Ik geniet telkens weer van de bergritten. Niet zo zeer voor het spektakel in de afdalingen, maar wel voor de mooie natuurbeelden. Het is een beetje reizen vanuit mijn luie zetel. Ik weet niet in hoeverre deze wielerklassieker de allerjongsten aanspreekt, maar voor ons was dat steevast een reden om de coureurkes uit de kast te halen. We tekenden dan een parcours uit op de tegels in de gang of buiten op het voetpad. Met de dobbelsteen in de aanslag kon de wedstrijd beginnen. We voorzagen uiteraard ook bergritten. Daarvoor deed de trap naar de kelder of naar de eerste verdieping dan dienst. De allergrootsten passeerden de revue: Gimondi, Poulidor, Anquetil, Rik Van Looy, Rik Van Steenbergen, Jan Janssen, Joop Zoetemelk… en natuurlijk Eddy Merckx.
Jaren later speelden we zelf voor wielrenner en organiseerden echte wedstrijden in de rustige straten van onze wijk. Er waren zelfs seingevers die de schaarse auto’s even tegenhielden wanneer het peloton het kruispunt over snorde. Voor de winnaar van de dag was eeuwige roem weggelegd. En herinner jij je nog de krantenverkopers met de gele petjes? Elke namiddag, na afloop van een etappe in de echte Tour de France, verschenen ze her en der met het tourkrantje. Tijd voor een volgende wedstrijd: “Wie vindt als eerste de muis in de tekening?”
Die gele ventjes zijn verdwenen, de coureurkes zitten veilig opgeborgen in de koekendoos en wij zijn klaar voor de feestelijkste maand die we slechts om de zeven jaar in Hasselt mogen beleven, de Virga Jessefeesten! Zelf liep ik mee in de processie van 1968, als de “moderne mens”. We zagen eruit als kleine robotjes, van kop tot teen bedekt met zilveren plaatjes. We droegen ook een planetarium mee. De eerste zondag van de ommegang kregen we al meteen een plensbui te verwerken. Ik weet nog dat we bij de mensen binnen mochten schuilen. Maar gelukkig, na regen komt zonneschijn, ook toen, en zelfs een hele maand lang. Van onze teksten heb ik alleen dit onthouden: “Wij zoeken, wij roepen, wij vragen!” Doen we dat niet nog altijd? De voorbije weken en maanden hebben zovele vrijwilligers het beste van zichzelf gegeven om er alweer een mooie editie van te maken. Telkens weer slagen de organisatoren er in om honderden mensen samen te brengen met de ommegangen in de stad als hoogtepunt. Op Herkenrode trekt op zondag 30 juli de Sacramentsprocessie uit, 700 jaar na de Bloedende Hostie. De kledij is klaar, de wagens zijn gebouwd, de rotten hebben hun straten versierd, de mirakelen komen tot leven, de deelnemers aan de ommegang zijn er klaar voor. Het beeld van de Virga Jesse is weer thuis in de mooi gerenoveerde Onze-Lieve-Vrouwbasiliek. De Langeman deelt naar aloude traditie op maandag 7 augustus erwtensoep uit. Een maand lang zullen weer duizenden Hasselaren en mensen van ver daarbuiten flaneren door onze stad. Of je nu gelovig bent of niet, deze feesten scheppen een sfeer van samenhorigheid.De Tour de France heeft zijn Notre-Dame-des-Cyclistes en wij hebben onze Virga Jesse!