Begrotingsspook

Een apetrotse premier Charles Michel, een grappende Alexander De Croo en een minzaam lachende Kris Peeters lichtten gistermiddag, samen met zes andere collega-ministers, hun groot Zomerakkoord toe dat ze de nacht voordien hadden bereikt. Het moet gezegd: het is een indrukwekkend akkoord geworden. Vooreerst heeft het de verdienste dat het er is. Met dank aan de premier, die met zijn ondertussen beruchte methode-Michel (iedere partij krijgt een stukje van de puzzel, maar enkel hijzelf behoudt het overzicht) opnieuw resultaat boekt. Twee: deze centrumrechtse regering maakt duidelijke keuzes. De tientallen maatregelen ogen als een 3Suisses-catalogus, maar getuigen van veel samenhang en visie. En drie: de Zweedse coalitie is er in gelukt om de drie zorgenkinderen eindelijk in het gareel te doen lopen. Met de verlaging van de vennootschapsbelasting krijgt N-VA een trofee waarmee binnenkort fier in alle Vlaamse bedrijven mag gaan pronken. CD&V kan haar achterban sussen met een effectentaks voor grote vermogens, Open Vld mag dat ook doen met de activering van spaargeld. Dat de oppositie het Zomerakkoord - nog voor de toelichting in het parlement vandaag - afschiet was te verwachten. Dat de vakbonden zich roeren, ook. Helaas focussen ze zich op aparte maatregelen zoals de effectentaks en de afslanking van de vast benoemde ambtenaren. En ja, er zijn nog heel wat addertjes onder het gras en nog meer vragen. Maar het echte probleem is ruimer en heet begroting 2018. De snelheid waarop deze regering 2,6 miljard euro heeft gevonden, getuigt van het betere goochelwerk. Opnieuw zoekt ze haar toevlucht in een rist nieuwe belastingen, terwijl ze de beloofde afslanking van onze overheid als een geest in een fles blijft houden. De overheidsschuld blijft torenhoog en de befaamde taks shift is nog altijd voor ruim 2 miljard euro niet gefinancierd, omdat de inkomsten uit bepaalde posten minder groot zijn dan wat ze regering had gehoopt. Samengevat: de regering-Michel verdient een dikke pluim voor haar Zomerakkoord. Maar ook hier geldt: the proof of the pudding is in the eating. De begrotingscontroles in 2018 en 2019 zullen duidelijk maken of het triomfantelijke tromgeroffel van gisteren ook voldoende gefinancierd is. De vraag stellen is ze beantwoorden. Tenzij u natuurlijk gelooft in het sprookje van een regering die op Tomorrowland ging feesten en na afloop minder had opgemaakt dat ze had gehoopt.

Het probleem is veel ruimer en heet ‘begroting 2018’. De snelheid waarop deze regering 2,6 miljard euro heeft gevonden, getuigt van het betere goochelwerk