Geen homo meer na 240 euro en zak Chocotoff
BIJ UNDERCOVER WAARZEGSTER DE
GENK - In Limburg zijn een tiental ‘waarzegsters’ van Noord-Afrikaanse origine actief, die goedgelovige mensen van alles en nog wat beloven. Ze helpen jonge vrouwen met hun liefdesperikelen, doen duiveluitdrijvingen en kunnen zelfs homoseksualiteit genezen. Allemaal tegen betaling natuurlijk. En de zaken gaan goed, de klanten komen zelfs van buiten onze provincie hulp zoeken. Met een verborgen camera bezochten wij een waarzegster in Genk, voor een homo-genezingstherapie. Na vijf sessies, 240 euro, een fles water en een pak Chokotoff waren we homo af. Een week lang ben ik undercover gegaan als Shafik, een 26-jarige homoseksuele moslim die met zijn geaardheid worstelt. Niemand in zijn familie weet dat hij homo is, en dat wil hij zo houden. Wanhopig zoekt Shafik een uitweg voor zijn probleem. Zo komt hij terecht bij Yasmina*, een waarzegster uit Genk. Zij belooft hem te genezen. Shafik moet wel een paar rituelen uitvoeren vooraleer hij hetero kan worden.
Maar er is een probleem. Ik ben Shafik niet. Ik ben ook geen homo. Al denken de kaarten van de waarzegster daar anders over. “Ik zie dat je samen bent met een man, en dat er veel mannen je pad hebben gekruist”, vertelt ze terwijl ze informatie bij mij probeert in te winnen. Kwakzalverij in haar puurste vorm. Toch trappen veel goedgelovige moslims en niet-moslims in de val van dit soort oplichters.
VRIJDAG
Man in je leven
Toegegeven, ik ben zeer nerveus voor de eerste afspraak. Wat staat me te wachten? Wat als ik door de mand val? Stel u voor dat ik iemand tegenkom die mij kent? Stel dat zij mij kent? Zoekend naar Yasmina kom ik terecht in een woonwijk in Genk. Ik ga helemaal op in mijn rol van homoseksuele moslim. Ik kijk naar links en naar rechts om zeker te zijn dat niemand me ziet en ren het appartementencomplex in.
“Zet je, Shafik”, zegt ze. Ik ben er voor een zogenaamd voorbereidend gesprek. De vrouw komt meteen ter zake: “Je moet eerst vijftig euro op tafel leggen, daar gaan we de kaarten mee lezen.” Ik doe wat ze zegt. Dan vertelt ze dat ze al zeker vier andere mensen heeft ‘genezen’ van dit probleem. “Twee jongens en twee meisjes heb ik van hun verkeerde geaardheid verlost”, stelt ze me gerust. “Je bent aan het juiste adres.” Dan neemt ze het geld, voelt eraan en legt het horizontaal op tafel. Daarna schudt ze de kaarten. “Nu moet jij de kaarten schudden.” Ik schud en geef ze terug. De kaarten gaan verticaal op het geld. Daarna neemt ze verschillende kaarten uit het dek. “Ja, Shafik, ik zie dat er een man in je leven is. Geen Marokkaan.” Ik speel het spel mee. “Nee, een Italiaanse jongen.” “Dat zie ik”, is het antwoord. “Maar ik zie ook dat er een vrouw in je leven is. Je moet gezuiverd worden van je geaardheid, voor je je geschenk kan ontvangen. Dat geschenk is een vrouw.” Ik probeer daar nog wat dieper op in te gaan, maar daar heeft Yasmina nu geen oren naar. “Sorry, het is wat krap en er komen nog mensen na u. Kom maar terug.” Het hele gebeuren heeft zo’n half uurtje geduurd. Ik ga naar de auto, maar blijf zitten. Ik wil graag weten wie er zoal op ‘consultatie’ bij de vrouw gaat. Na tien minuten parkeert er een Mercedes. Vier vrouwen, drie met en eentje zonder hoofddoek, wandelen aan een hoog tempo hetzelfde appartementsgebouw in. Ongeveer een half uur later wandelen ze met een grote witte zak naar buiten. Twintig minuten later arriveert er weer een auto. Weer vrouwen, twee dit keer, zonder hoofddoek. Ook zij verdwijnen een dertigtal minuutjes het gebouw in om vervolgens naar buiten te komen.
VRIJDAGNACHT
Opdringerig
Het is half twee ’s nachts als mijn telefoon overgaat. Tot mijn verbazing zie ik dat het Yasmina is. “Je moet nú langskomen. Ik voel dat we de zuivering voor jou moeten versnellen.” Ik vraag haar of ze wel weet hoe laat het is. Ze weet dat het laat is, maar ze zegt me dat ik haar gevoel niet mag negeren. Haar gevoel zegt immers dat dit het perfecte moment is om mijn kaarten te leggen. Dat elk consult geld kost, zal er ook wel mee te maken hebben. Om me te overtuigen gaat ze een stap verder en zet me emotioneel onder druk. “Ik denk ook dat je mama weet dat je homoseksueel bent.” Ik zeg dat ik meteen ’s morgens zal langskomen. Want hoewel het weinig indruk op me maakt, wil ik absoluut niet dat mijn mama van iets op de hoogte is.
ZATERDAG
60 euro per kaars
Tijdens de tweede sessie legt Yasmina opnieuw mijn kaarten. “Je vertelde dat mijn mama op de hoogte is”, vraag ik haar. “Dat hebben de kaarten mij gisterennacht verteld. Doe maar rustig, jongen, niet panikeren. Moeders voelen dit soort dingen aan. Ook je broer en zussen weten het.”
De vrouw weet niet dat ik geen broer heb. Ze gaat er blijkbaar vanuit dat Marokkaanse gezinnen altijd groot zijn, en dat er dus vrijwel altijd een broer is.
De tweede sessie gaat gepaard met het branden van een kaars, om al het slechte dat op mijn pad ligt symbolisch te doen opbranden. Ik moet drie
Ik moet drie kaarsen kopen, aan 60 euro per kaars. Om al het slechte op mijn pad op te branden
kaarsen kopen, aan 60 euro per kaars. “Zestig euro is wel duur, voor een kaars”, zeg ik. “Ik heb jou graag, Shafik. Je bent een goede jongen. Voor jou doe ik het voor twintig.” Ze steekt één kaars aan, en gaat vervolgens verder met het leggen van kaarten. “Ik zie dat de jongen u niet wil loslaten”, zegt ze. “Maar hij is niet de ware voor je. Zie eens hier.” Ze trekt een kaart waar een vrouw op staat. “Zie je wel! Er is een vrouw op je pad, maar eerst moet je af van het homoseksuele. Dat doen we met het branden van de andere kaarsen.”
MAANDAG
Telefonische sessies
Die twee andere kaarsen brandt ze tijdens telefonische sessies. Dat brengt niets op voor Yasmina, omdat ik haar niet betaal. Hoewel haar zaakje sowieso lucratief is, vraagt ze toch telkens om haar te bellen. Ze probeert mij via sms’jes en telefoontjes te overtuigen om bij haar langs te gaan. Telkens zegt ze “iets te voelen”. Als ik haar vraag wat dan, blijft het antwoord vaak vaag. “Je moet tot bij mij komen”, zegt ze. ” Dit doet ze waarschijnlijk omdat iedere face-to-face-sessie minimaal 20 euro kost. Met een smoes scheep ik haar telkens af.
Het is opvallend hoe opdringerig de waarzegster is. Ik vertel haar dat ik niet kan, maar dat ik tijdens de laatste sessie, waar ik van mijn homoseksualiteit gezuiverd wordt, alles uitleg. “Dat is goed jongen. Vergeet het geld - 140 euro - niet. En ook het water en de zoetigheden.” Al die dingen zijn volgens haar van essentieel belang voor mijn zuivering.
Ik vraag wie er allemaal bij haar over de vloer komt. “Iedereen”, antwoordt ze. “Ik krijg van alles over de vloer. Van Marokkanen tot Turken. Ook Belgen. Maar mijn Belgische klanten vragen mij niet echt om zuiveringen, wel hoe de toekomst er voor hen uitziet. Dan gaat het meestal om het fi- nanciële. Marokkaanse vrouwen komen dan weer als er een probleem is op liefdesvlak. Als ze een man op het oog hebben. Dat kan ik dan voor hen regelen. En bij Turken is dat een beetje hetzelfde. Ze komen van overal, omdat ik de beste ben.”
Woensdag
Geen homo meer door lood
Het is zover. Tijdens de laatste sessie word ik verlost van mijn homoseksualiteit. Het is een ritueel waarbij lood gebruikt wordt. Nu moet ik rechtstaan, en Yasmina wrijft het lood over heel mijn lichaam, waarbij ze een paar onduidelijke woorden uitspreekt. “Als ik zeg dat je je mond moet opendoen, doe je dat, daarna sluit je hem terug.” Ze gaat verder. Dit duurt ongeveer tien minuten. “Je oogt wat moe”, zeg ik tegen haar. “Dat komt omdat ik alles van je overneem. Alles komt uit je, en ik neem het als een spons op.” Ze gaat naar haar keuken en smelt het lood, daarna gooit ze het in koud water. Afhankelijk van de vorm van het lood, kan ze vertellen wat er mis is, en of ik genezen ben.
Ze stopt het lood in het water en haalt het er weer uit. “Zie eens hier. Dit is de normale vorm voor homoseksuele mannen”, zegt ze. “Het loopt van klein naar groot. Bij hetero’s loopt het van groot naar klein. Maar goed dat je gekomen bent, jongen.”
Ze smelt wederom het lood om te zien of ik nu ‘genezen’ ben. En jawel. “Proficiat, je bent genezen. Maar je moet wel vechten”, zegt ze. “Tegen de verleiding van mannen.”
Ze doet het lood in papier en zegt dat ik naar het kanaal moet, en het daar moet ingooien om de cirkel rond te maken. Het water waar ze het lood in heeft afgekoeld, doet ze in een fles. Hiermee moet ik me wassen. Het snoepgoed - ik had Chokotoff meegenomen - geeft ze in mijn naam weg aan liefdadigheid.”
“Veel geluk verder met je leven, Shafik, wees sterk. Als je wilt, kan ik een vrouw voor je regelen.” Dat voorstel leg ik naast me neer. Ik wil even nagenieten van mijn ‘genezing’.
Donderdag
Geld geroken
Maar lang genieten kan ik niet. Yasmina belt me weer. Ze ruikt geld, want ik moet weer langsgaan als ik niet wil hervallen. De eerste keer beantwoord ik haar oproep. Ze vertelt me dat ik moet langskomen als ik een vrouw wil. Ik pas, zeg dat ik er nog niet echt klaar voor ben. Daarna blijft ze sms’jes sturen. “Kom langs, het is voor je eigen bestwil.” Ik antwoord niet, maar de vrouw weet van geen ophouden. Ik bel haar voor een laatste keer op om te laten weten dat ik hier niet mee ben opgezet. Nu blijft het wel stil. Ze heeft de boodschap begrepen.
Ze belt en sms’t telkens dat ik moet langskomen. Omdat elke sessie minstens 20 euro kost