Gemeentefusies

Over iets meer dan een jaar zijn het gemeente- en provincieraadsverkiezingen. De gesprekken over coalitievormingen lopen al eventjes, de kiescampagnes voor die lokale verkiezingen barsten eind volgende maand, bij de start van het nieuwe politieke jaar, in alle hevigheid los. In Bilzen, met zijn vele politieke zwaargewichten al decennia de feitelijke politieke hoofdstad van Limburg, start de kiescampagne vandaag. In deze krant maakt liberaal boegbeeld en schepen Bruno Steegen bekend dat hij daar met een nieuwe, open lijst de macht wil grijpen. Naast de burgemeesterssjerp gaat hij resoluut voor een gemeentefusie met Hoeselt en Riemst. Hij pleit er ook voor dat de Vlaamse regering vrijwillige gemeentefusies tot 2021 met financiële steun blijft aanmoedigen. Daarna zou de regering een verplichte fusie door de strot van halsstarrige weigeraars moeten boren.

Steden en gemeenten krijgen steeds meer bevoegdheden, maar hebben onvoldoende schaalgrootte en financiële middelen om voldoende gespecialiseerd personeel aan te werven. Alleen al daarom is een nieuwe fusie van gemeenten onvermijdelijk geworden. Meeuwen-Gruitrode en Opglabbeek hebben dat al langer begrepen en fuseren over anderhalf jaar tot Oudsbergen. Die fusiegemeente zal schuldenvrij zijn en een betere schaalgrootte hebben - ook al is die eigenlijk nog te klein om de nieuwe uitdagingen aan te gaan. Gemeentefusies zullen altijd moeilijk liggen, in de eerste plaats voor de politici zelf. Minder gemeenten betekent minder burgemeesters, schepen en gemeenteraadsleden en dus een verlies aan macht, inkomsten en prestige. Verstandige politici zetten zich daarover, in het belang van hun inwoners. Minder verstandige politici mokken als kleine kinderen die schreeuwen dat daar geen draagvlak voor is. Van lompigheid is gelukkig nog nooit iemand gestorven. De 44 Limburgse gemeenten zijn sinds 1977 bijna allemaal fusiegemeenten van verschillende kerkdorpen. Vandaag hebben al die kerkdorpen hun eigenheid nog altijd bewaard, of het nu om Achel, Kermt, Zepperen of Kuttekoven gaat. Hoe fier ze daar ook op zijn, zelfs die inwoners gaan noodgedwongen in naburige gemeenten werken, winkelen en ontspannen. En als ze op vakantie gaan noemen ze zich Limburger, Vlaming of Belg, simpelweg omdat buiten Limburg geen mens weet waar hun kerkdorp ligt. Conclusie: een verplichte, van bovenaf opgelegde fusie van gemeenten is de enige oplossing om onze gemeenten financieel, economisch en administratief slagkrachtiger te maken zodat ze hun burgers en bedrijven een betere dienstverlening kunnen geven en hun stem krachtiger kunnen laten horen in Brussel. Waar wachten we eigenlijk nog op?

De 44 Limburgse gemeenten zijn sinds 1977 allemaal fusiegemeenten van kerkdorpen. Vandaag hebben al die kerkdorpen hun eigenheid nog altijd bewaard, of het nu om Achel, Kermt, Zepperen of Kuttekoven gaat